bir yere gitmeden de yapılabilir. '' sevgili evren, senin istediğin gibi yaşamayı reddediyorum ve buna katlanmalısın '' denilebilir mesela. birkaç dövme daha yaptırıp, kulağıma küpe takıp biraz daha yalnızlaşarak evrenin doğasına veda edeceğim. insanlar azalacak, telefon numaraları azalacak, gidilen yerler azalacak ve unutulacağım. bunu istiyorum artık. çünkü hayallerim gerçekleşmedi. buna tepki göstermek hakkımdır.
her zaman üzücü olması gerekmeyen ama genelde üzücü olan eylemdir. sizi üzen, nefesinizi daraltan, uykunuzu kaçıran şeylere de veda edebilirsiniz. Güzel ve gerekli vedalar bunlar.
peki ya hayatının sonuna kadar yanında hiç bir şey demeden, sadece nefesini duysan bile asla sıkılmayacağın o aşık olduğun insana 2 ay sonra veda edecek olman ve elinden bir şey gelmemesi?
iyi değilim.
Bazıları veda ettiğini söylemeden çekip gider. Zamansız olur bu, beklenmedik, ani. Adı ölümdür ve en acı verici olanıdır. Bunun dışında kalan tüm vedaların yükleminde umut vardır. Umut varsa yaşam vardır.
Sigaradan kocaman bir nefes alip goz dolduran eylem... Nasil olacak? Ben gidiyorum ama gelecegim nasil denir... Soylenir tabi de ya o an karsinda duruyor olursa? Nasil birakilir?
Her geçen gün, saat, dakika kendime veda ediyorum.
Insanları geçtim kendi içimde kendime veda edişlerim kendi içimde kendime üzülmek ve kendime ağlamak. Labirentte kısılıp kalmak.
Nerede bunun çıkışı ya tamamen bitsin ya da tamamen düzelsin.
Kendi içimde çok yoruldum, iyi degilim.
Benim veda edecek kimsem olmadı tam anlamıyla. Olsa da edemezdim. Bana "merhaba" diyen insanın bile küçük bir çocuk gibi bacağına yapışıp "beni karanlıklarda bırakma" diyesim geliyor. Olmaz.
yakın tarihte sevdiğim kadına veda etmem gerekecek sanırım sevgilisinden dolayı bu senaryo üzerinde çalışıyorum.
aklımdaki senaryo şöyle izzet günayın türkan şoraya dediği gibi:
-çok eskiden rastlaşacaktık.
