Hayatimda hep vedalarim oldu benim. Kırdığım, kizdigim üzdüğüm, üzüldüğüm farketmeden vedami ettim. Yalniz bir tek kisiye veda edemedim. Aksamdan iyi geceler diyip sabah mesaj atmadim ve 1,5 senedir onun için iyi bir gece olmasını istedim. Yalniz o bilmiyo.
Kız arkadaşınız sizden ayrılıyo ve siz veda mesajı atmadınız en doğrusumu yaptınız acizmiyiz tekrar dönmesi için attıysanız hiç beklemeyin size yoku vermiş veda etmeden önünüze bakın çünkü en çok ona koyar cevapsız kalması.
duygusuz olmakla itham edilen kişilerdir.
insana acı çektiren yada canını yakan duygular sence normal mi?
küçükken akrabaları yada önem verdiği kişiler ziyaretine geldiğinde gittiğinde, veda ederken yolda okumaları için şiir yazan bir çocuk büyüdüğünde umursamaz olabilir.
seçici duygusallıkta fayda var.
kime hangi duyguyu hissettiğini kontrol etmezsen, o duygu seni kontrol etmeye başlar.
ondan sonra aşk acısından götünde kazıklarla dolaşan yaralı '' sen mükemmel bi detaysın' gazileri dolaşıyor piyasada.
insanlara hissettiğin sevgi bir orgazm kadar geçici olabilirken hem de..
adrenalin, kontrollü öfke ve hırslar varken zamanında çiğnenen sulu göz sakızlarının istenmeyen yan etkisi bunlar.
sevgiyse, yılan seni soktuğunda seni uyuşturan zehir gibidir. felç olduğunun farkına varamazsın.
erkek olun lan biraz.
veda etmeden gidenler sizle oldukları sürede gideceklerini söylemiştir aslında, siz anlamamışsınızdır.
çünkü temelli kalmak için girmez birisinin hayatına o kişiler.
taş kalpli, soğuk, duygusuz ırıspı çıcığı gibi arkasından söylenenleri de umursamaz.
seni de baymadı mı misafirlikteki vedalaşma seromonisi?
yine bekleriz (mümkünse yakın bir zamanda değil)
bi çay daha içseydiniz( konuş konuş nereye kadar, sıktınız)
aytekingillere selamlar ( onlar da gelsin bidahakine toplu kova yaparız)
gibi..
arkasında çok büyük bir pişmanlık bırakır. bu geride kalanın pişmanlığıdır. cevapsız sorular bırakır. aslında o karaktersiz dir. ve kendine yakışanı yapmıştır.
ben vedaları sevmem albayım.hiç gitmesin insanlar.hele gelmemek üzere giderlerse,çok üzülürüm albayım,dayanamam.gelmemek üzere gidenler çok sevdiklerim olur genelde.bir de bir hikâye bırakır ki geride,noksanlığın daniskası içinde.ölse,öldü dersin,ama ölmez onlar.ölmesinler de.ölürlerse bir kere daha üzülürüm.çünkü koklayamazlar bir daha çiçek.yazık olur.
Veda etmek bir erdemdir. Çoğu insan bu erdeme sahip değil. Veda etmeden giden için kendimi kahrediyoruz ama gözümüzde o çok abarttığımız insanın aslında erdemsiz, kendine bile saygısı olmayan biri olduğunu anladığımızda bu kahır geçiyor. Yerini ‘iyi ki veda etmemiş’ nefretine bırakıyor.
Zordur veda edebilmek, her yürek kaldıramaz. kaçmak daha korkakça gözükse de insan yüzüne bakarak ağlamaktansa gözyaşlarını içine akıtmayı tercih eder. O yüzden içinde hep söyleyecek söz kalır veda etmeden edemeden bitirenlerin. Yavaş yavaş çürütür içten içe.
yeniden, yeni doğacak güne merhaba diyecek kimselerdir. veda etmemelerinin nedeni, veda anında yeteri kadar "neden gidiyorsun" ile başlayan "n'olur gitme" ile devam eden ve "beni unutma" ile biten dramatik iftirak anı yaşamış oluşlarıdır.
ne zaman ölüceyimizden habersiz her insan veda edemez sevenlerine bir aşk vardır ebedi veda etmese de bekler bizi kim sevmez ki sevip de veda etmiyeni.
