güle güle 2024. dolu dolu geçtin. dayım öldü maalesef ama hayata bakışımı değiştirdin, en azından büyük felaket getirmedin. güzel şeyler de oldu iyi ki.
meslek değiştiriyorum. hatta alan değiştiriyorum. buna ucundan başlıcaktım. ama içimdeki yanlış olan şey ne? bir şeyler çok fazla ters işliyor. bu yanlış askerdeykende vardı. sonrasında da vardı. bir şeyler çok kötü bir şekilde beynimde dağılıyordu.
çalışma arkadaşımın "tekrar transa geçme. kendine gel." demesi gibi. en çok korktuğum şeylerin başıma gelmesi gibi. zombi gibiydim. teoride bir ölü. bipolar olmaktan mı korkuyorsun? tebrikler. mental sorunlar yaşayacağını mı düşündün? hoşgeldin. bir şeyleri elde tutmak mı istiyorsun? o mentalle yrrak tutarsın.
mental sorunlar ve duygudurum bozuklukları o kadar ağır basıyor ki meslek değişikliğini kaldıracak mental güç ve baskınlığı, kendime güveni hiçbir şekilde bulamadım. ve kendine güvenmeyen bir insanın hiçbir şey yapamayacağını da çok iyi biliyorum. bu yıl teoride kendimi anlamaya çalışmakla geçti. ya da hayır geçmedi. bu yıl kendimi düzgün bir psikiyatri ve psikolog kliniğine atıncaya kadar ki mental gücü sağlayacak arayışı bulmakla geçti. gelecek bu değildi. ömür bu değildi. verilmesi gereken yıllar ise bu değildi.
Bu seneyi ve 2023'ü hiç unutmayacağım. ikisi de benim için çok zordu, ikisi de kendimi ayakta ve hayatta tutmaya çalışmakla geçti, geçmeyen bir yorgunluk ve derin bir boşluk kaldı içimde.
Özellikle 22 Ekim 2023'ü.
Özellikle 8 Şubat 2024'ü.
Bu iki tarihi unutmayacağım, aklımda çakılı kalacak hep. Şuan yazarken bile o iki güne gittim, o derin acıyı hissettim, ölüyorum sanmıştım, yine aynı sıkışmışlık hissi çöktü göğsümün üstüne.
Her hatırladığımda aynı duyguları yaşayacak ve hissedeceğim, tıpkı şuan olduğu gibi.
Bazen sanki 5 dakika geçmiş gibi, bazen sanki asırlar geçmiş gibi, çok zordu, çok zor.
Yeni yıla kaybetmekten korkacağım bir şey olmadan gireceğim, bunu biliyorum.
Zaten 22 Ekim 2023'te kaybettiğim şey fazlasıyla değerliydi.
O yüzden yeni yıldan mutluluk, huzur diye dileklerim yok artık, hayatta kalmaya devam edebilmek bile değil artık beklentim, daha kötüsü olmasın sadece, fazlasını kaldırabileceğimden emin değilim.
Aslında düşününce her noktadan sancılı bir dönemdin ancak yaklaşık son 1 buçuk 2 ay öyle güzeldin ki öncesi hiç var olmamış gibi geldi bir anda. iyi veya kötü, sonuç olarak yaşandı, bitti ve görmem gerekenleri görüp öğrenmem gerekenleri öğrendim. Aslında düşününce sanırım benim için herkesten daha önce, yaklaşık birkaç gün önce 2024 bitmiş gibiydi. Ben 2025\'teyim 2024.
Halbuki bayağı bayağı dans edip zıplarken seni karşıladım ve ilk iki ayın hemen hemen bu vibe ile geçti. 3. Ay Bana getirdiğin çok büyük bir aşk oldu, bunun için de teşekkürler. Lakin yaz mevsimi ve üstüne son iki ayın, benden çok şey götürdü.
Getirilerin, giderken götürdüklerinden az olacaksa hep, söz, hiçbir zaman yeni yıl edebiyatı yapmayacağım.
herkes 2024 e sevmeyerek veda ediyor. benim için de öyle. bu tesadüf olamaz diye düşünüyorum. arkasında mistik şeyler aramaya gerek yok. yaşadığımız ülkenin şartlarını ve ortamını düşünürsek böyle olması çok da normal aslında. yıllar sadece bir sayıdan ibaret. o sayıları iyi ya da kötü yapanlar insanlar, o kadar.
