aşk yaratıldığında bile yalnızlık kalıcıydı. herşeyin öncesinde ve sonrasında yalnızlık vardır. aşk bulunmadan önce de kaybedildikten sonra da yalnızlık vardır.
AŞK hayat enerjisidir. Canlılık kaynağıdır. Olmasa insanlar bi sikim yapamazlardı. Boşver yea ne uğraşacam derlerdi. Fakat AŞK oldum diye de melankoliye girmek kendiden geçmek, tozutmak, azıtmak gerekmez. Napayım ya ben mi sevdim, bu gönlü,sevgiyi bana vermişse napim çaresizliğine düşmekte gerekemez. Çünkü insan olmanin diğer canlılardan bence en önemli farkı inançtır. Herşeye rağmen karakterli olabilmektir. insanlıktan çıkmamaktır. insan olmanın onuru herşeyin üzerindedir. O insanı boş yere yaratmadı. Bi bildiği var.
-... ve tanrı aşkı yarattı.
+hatasız kul olmaz tabi...
-lan oğlum, tanrı diyorum tanrı!
+ben de onu diyorum, kul yanılgısıdır o. tanrı başka birşeyi yaratmıştır da biz aşk sanıp peşinden koşuyoruzdur.
-senin felsefe hocanla tanışmak isterim...
+asıl ben senin din hocanla tanışmak isterim! *