en cok uykusu geliyor da insanin, giden geri gelmiyor. ve sonunda göz pinarlari yagmur olup yagiyor. gene de giden, gitmeyecegini sandigin ve her yagmurda ona bir kez daha asik oldugun giden bir daha asla geri gelmiyor. gelse de bir sey farketmiyor.
giden geri gelmiyor, tipki yureginden alip yaninda goturdukleri gibi.
giden geri gelmiyor ve sonunda yagmur bu sehre onsuz yagiyor.
ve sonunda yağıyor... saat öğlene gelmesine rağmen hala sabaha karşıymış gibi duruyor. şehirde boş taksi kalmıyor. insanlar ne giyeceklerine karar verememiş, yazlık baharlık birbirine karışmış. insanlarda tatil günü rahatlığı, kağıt bardakta kahvelere bir rağbet var. kahvenin namusunu bozan soğuk kahvelerin modası geçmiş bu gün. ve sonunda metropolde yağmur var.
biz büyüdük kirlendi dünya, bakalım ilerleyen zamanlarda nelere hasret kalacağız.
Önceden yok saçımın fönü bozulmasın,yok makyajım akar, paçalar çamur olur diye kaçılırdı yağmurdan, sığınırdık bi yerlere.
şimdi yağmur yağdığında insanların yüzünde fark edilir bir gülümseme oluyor, herkesin ağzında aynı cümle "aman yağsın da biz ıslansakda olur."
hafta sonu duyurulan kavurucu sıcaklardan önce şu an itibariyle başlamış yağmur. aman yağsın yağsın. eskiden yağmurdan nefret etmeme karşın şimdi her yağan yağmurda mutlu oluyorum.
