kaç saat oldu tam kestiremiyorum, bin tane iş hallettim hepsinde de döne döne bu şarkı çaldı. bir ara ağlar gibi oldum ama şarkıdan mı doğradığım soğandan mı emin değilim. ikisi de galiba. kedi uyumuş yanına uzandım hala çalıyor. kuvvetle muhtemel ilerde bu şarkı kulağıma çalındığında bu günü hatırlayacağım ve tekrar dinlemeye tahammül edemeyeceğim. eh bazı sevgilerin sonu tam da böyle mide bulantısı.
o kadar taş gibi bir şarkıdır ki mazoşist bünyeler için bir noktada acıdan bayılacak hale getirdiği için iyi ki vazgeçmişim de bu şarkıyı böyle hakederek dinliyorum dedirtir.
bu sarkı kalbimin küt kütlerine dokunuyor.
bende sarkıları eski sevgililerle bagdastırma huyu vardır. hayatımdan gecen her adamın kendine has parcaları vardır dunyamda.
ama sezen aksu nun bu parcası hem ilk sevgilimi, hem ikinci sevgilimi cagrıstırıyor. hatlar karısmıs orda.
otto sehri gibi:
-hem masumiyet muzesi. beyoglu cafe bar. ilk sevgili
-hem canada. otel otesi. eski sevgili ve yeni litvanyalı sevgilisi.
sanırım ilk hikayeler o kadar ozel oluyor ki gecmise baktıgında kalbinde kim daha cok cekiyor kafan karısıyor:)
