şekspir müzikalinde şekspirin yedinci ve son çağında, haluk bilginer'in sesinden bir dinleyin bu soneyi. gerçekten vuruldum, tutuldum, parçalandım.
şekspir müzikalinde dediğim youtube da bütün müzikal var. yoksa ben nasıl izlerim ki...
"vazgeçtim bu dünyadan dünyamdan geçtim ama seni yalnız komak var o koyuyor adama."
Shakespeare'in 66. sone'sinin Can Yücel çevirisidir. Bana göre çeviriden öte ayrı bir sanat eseridir. Orjinal hali ve başka biri tarafından çevrilmiş hali aşağıdadır. Fark ortada, döktürmüş Can Baba.
Tired with all these, for restful death I cry,
As, to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimm'd in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,
And guilded honour shamefully misplaced,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgraced,
And strength by limping sway disabled,
And art made tongue-tied by authority,
And folly doctor-like controlling skill,
And simple truth miscall'd simplicity,
And captive good attending captain ill:
Tired with all these, from these would I be gone,
Save that, to die, I leave my love alone.
ismail Haydar Aksoy 66. Sone Çevirisi
Bıktım tüm bunlardan, huzur ver bana ölüm.
Serveti hak eden dilenci doğmuş, bıktı gönlüm.
Erdemsize en güzel urbalar düşmüş,
Heyhat, en saf inanç arsızca düşürülmüş.
Sürgün olmuş pırıl pırıl onur hayasızca,
Bakire erdem fahişeleştirilmiş hoyratça,
Gerçek hüner lekelenmiş haksızca.
Gücü felç etmiş iktidardaki beceriksizler,
Sanatın diline kilit vurmuş sansürcüler.
Ahmaklık ve ukalalık hünere yeğ tutulmuş.
Yalın gerçek bayağılık olarak adlandırılmış.
Tutsak düşmüş iyilik, kötülüğe kul köle kılınmış.
Bıktım tüm bunlardan, dünyayı bırakmak isterdim.
Ölmek bir şey değil, sevdiğimi yalnız bırakabilseydim.
vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini,
değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz,
değil mi ki ayaklar altında insan onuru,
o kız oğlan kız erdem dağlara kaldırılmış,
ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru,
ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın,
değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene,
doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
değil mi ki kötüler kadı olmuş yemene,
vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
seni yalnız komak var, o koyuyor adama
william shakespeare'ın güzide bir şiiri. eskiden çekirdek diye bir grup vardı... güzel seslendirmişlerdi vesselam.
