o kadar kanıksanmıştır ki bazen bir ünlem, bazen bir virgül bazen de bir nokta edasıyla ağızdan çıkıverir de cuk oturuverir cümlenin ta orta yerine.
cümlenin öznesi de olur, yüklemi de olur, dolaylı tümleci de olur. bazen o olmadan cümleyi tamamlayamazsınız. kimi argo der kimi sövgü der kimi küfür der ama bize de yakıştığı gibi başka kime yakışır bir onu diyemezler.
maalesef günlük hayatımızda en çok kullanılan laflardan biridir. iş ortamında ya da okul ortamında bu gibi yerlerde insanlar çalışırken en az 1 kere söylerler. misal ben bilgisayar başındayken, araba sürerken ya da evdeyken bir aksilik olursa istemdışı bu küfürü söylerim. en azından söylendiğinde insanı rahatlatıyor.
