film'in konusu celal ile sevilay ve oğlundan oluşan aile üzerinde şekillenmekte. celal mutsuz bir adamdır. filmin ismiyle bağlantılı olarak aile bireyleriyle olan ilişkisinde de bağlantı yoktur. bir iletişimsizlik söz konusudur. bu da celal'i başka arayışlara, ailesine kötü davranmaya hatta ve hatta karısını öldürme teşebbüsüne kadar götürür. karısı da kendisinden 75 bin euro saklamaktadır, kendisi bunu bilmektedir ama karısına belli etmemektedir. sonunda olaylar onu içindekileri arkadaşı cemal'e açmasına kadar götürür. karısını öldürmeye teşebbüs ettiğini, karısının da onu öldürmeye çalışabileceğini söyler. parayı karısına geri verip kurtulmak ister ama sevilayın gözü ne paradadır ne pulda. sadece celal'i istemiştir. film vavien ismindeki gibi ailenin birbiriyle kurabildiği iletişimle ve mutlu aile tablosuyla biter. filmin kısa özeti budur.
film'in en güzel yanı oyunculukları ve diyalogları. özellikle engin günaydın ve binnur kaya çok iyi oynamışlar bence. birbirleriyle yatakta gerçekleştirdikleri "beni sen mi öldürdün celal?" diyaloğu müthişti bence. tabi bakışmalar da. sevilayın babası ile telefon'da yaptığı konuşmalar beni yardı diyebilirm. çok orjinal bir babası var. ayrıca baba-oğul, baba-kız ilişkileri, çocuk ile komşu kızı arasındaki ilişki, her piknik sırasında sürekli olarak salak salak sırıtan adam, celal'in içi daş dolu torbayla yaptığı denemeler, bunu çözmeye çalışmamız, yağmurlu piknik dönüşünde aniden gelişen olay ve olayı çözmemizle gelen şaşkınlık anı, türk sinemasında pek göremeyeceğimiz mastürbasyon sahnesi, celal'in ışıklı çakmağı film'in diğer güzel ayrıntıları ve sahneleriydi.
son zamanlarda izlediğim en iyi türk filmi için emeği geçenlere teşekkürler. tavsiye ederim. kaçırmayın!
"dünyada iki türlü insan vardır, iyiler ve kötüler. kötü senin elini sıktığında kafasında kırk türlü plan yapar, onu oraya koyar, bunu buraya koyar, plan, plan, plan.. ama iyiler öyle değil, iyiler iyi insanlardır"
tokat'ta çekilen ama dünyaya açılan bir film. hangi dilde çevirilirse çevirilsin izlemeyecek millet yoktur sanırım. filmi izlemeden ileri sardırınca çok sıkıcı gibi geliyor ama dokunmadan izlemeye başlayınca su gibi akıyor. engin günaydın'ın aile babası olamayışı, aile mensuplarına gösterdiği hoşnutsuzluğu, hayattan tad alamaması, bastırdığı cinsel istekler, aldatması, türk aile yapısında sık sık yaşanan şeylerin aynası olmuş adeta...
son zamanlarda çekilmiş en sağlam türk filmlerinden olan, aynı zamanda 29. istanbul film festivalinde altın lale ulusal en iyi film ödülünü kazanmış film.
filmde herkes binnur kaya'nın oyunculuğuna hayran olsa da karakterinin az bir rol şansı bulmasına rağmen ilker aksum döktürmüştür.
engin günaydın senaryo yazmaya devam ederse, ilker aksum'a başroller verilirse, türk sineması için işlerin yolunda gitmesi daha da kolaylaşacakmış gibi gözüküyor bu filmden.
üst düzey efektler, üst düzey aksiyon barındırmasa da eli yüzü düzgün tabiri uygun olan taylan biraderler filmidir. özellikle oğlunun ekmek yediği sahnede obsesif ve "üst perdeden" oyunun zirvesine çıkan engin günaydın, başınız sıkıştığında akıl istediğiniz abi rolünde settar tanrıöven, azıcık aşım ağrısız başım diyen eş rolünde binnur kaya, nispeten ufak bir rolde karşımıza çıkan ilker aksum ve her filminde abartısız oyunculuğun belki de en iyi örneklerini sergileyen serra yılmaz ile oldukça iyi bir kara filmdir. ülkemize ait bir sinema ekolü olacak ise bu ekol, son dönemde izlediğim kara köpekler havlarken ve bu film gibi küçük hikayelerden hayata dair sözler söyleyen filmler olmalıdır. abartısız oyunlar, sade ve yerinde kullanılmış efektler sinemamızın karakteri haline gelmeli.
bazıları der ki burhan altıntop'u tekrar izleyebileceğiniz film.. acep bu insanlar hiç mi zaga izlememiş? adamın özü o anlayın artık şunu adam taklit etmiyo.
neyse film gerçekten oyunculuklar olsun senaryo olsun başarılı olmuş underrated bir film ama oğul rolüne tipi daha kıl olmayan biri getirilebilirdi.
tek kelimeyle müthiş bir senaryoya sahip film. tabi korsan pardon ne korsanı lan hah işte dvd si çıkınca bugün izledim ve çok iyi bir film olmuş dedim. bunda engin günaydının müthiş senaryosu var. örneğin piknik dönüşü karısını arabadan attığı sahne insanın öyle birden kalakalmasına yol açıyor. binnur kaya nın oyunculuğu zaten olağanüstü. belki çok ufak bir eleştiri olarak evin oğlunu daha iyi bir karakter oynayabilirdi deriz, onun dışında da bir şey diyemeyiz, tebrik ederiz.
türk sineması'nda unutulmaz bir yer edinmiş filmdir. gerçekte müthiş trajikomik, müthiş acıklı bir konuyu izlerken gülüyorsunuz. işleyiş biçimi çok ilginç, bunda az da olsa senarist engin günaydın'ın parmağı var. rejisi öyle müthiş falan değil. ama çok kaliteli olmuş filmdir. daha önce böyle bir şekilde film çekildiğini zannetmiyorum. binnur kaya ile settar tanrıöven'in oyunculuğu bu filmi çok ileri götürüyor.
hafiften fargo tadında olan film. biri coen diğeri ise taylan kardeşler yapımı ne de olsa.
engin günaydın farklı bir imaj çizmiş, binnur kaya'nın oyunculuğu ise çok iyi. izlenebilir bir yapım.
filmdeki oyunculardan dolayı filme gülmeye hazır başlıyorsunuz. ama film güldürürken içerisinde gizem de var, dram da var. filmi farklı kılanda bu. son derece başarılı buldum.
--spoiler--
sonunun da mutlu sonla bitmesi beni çok mutlu etti.
--spoiler--
hakketten çok iyi bir kara komedi. senaryosu olsun, oyunculuk olsun, çekim olsun çok güzel olmuş.
burhan altıntop karakteriyle ilgili bir film yapıp daha fazla gişe elde etmektense, böyle adam gibi bir film yaptığı için engin günaydın'a teşekkür etmek lazım.
3. yeşilçam ödülleri'nde 8 dalda aday gösterilen film. bu kadar yalın ama içinde bir o kadar karmaşık duygu ve bu duyguları taşıyan insanların kendi içlerinde yaşadığı hayatlardan kesitleri son derece başarılı bir biçimde seyirciye geçirmiş, son zamanlarda çekilmiş en iyi türk filmlerinden bir film elbette, bilal göregenleri seçen, recep ivediklere, kurtlar vadisi ve türevi mafyavâri filmlere gişe rekorları kırdıran bir seyirci tarafından fark edilmese de, ödül almaya layiktir, layik olmalıdır.
