her gün kendime söylediğim cümle.
belki bir gün şans eseri sağlıklı bir şekilde gidebilirsek buralardan, sadece patlamış mısır yiyerek izleriz buralardaki tüm saçmalıkları.
düşünmesi bile güzel.
Bugün bir daha anlaşılan gerçek, tiyatro darbede cumhurbaşkanı çıkmış ben başkomutanım diyor, iç savaş çağrısı yapıyor.
Şehitlerin sebebi olmak bu kadar basit, camiler susmuyor, kekolar sokakta. Bira içerek izledim.
anayasa görüşmelerinin başlangıcından beri yaşananlara, "vekillerimizin" haline, birbirlerine girmelerine baktıkça tekrar edip durduğum söz. kadın vekili darp etmeler, açık oy kullanmalar, bunu kameraya alana "dikizci" demeler, yumruklar, tekmeler, uçuşan saksılar... hayır vatandaşı olmasak al çiğdemini kolanı film gibi izle... halbuki biz kederler içinde izliyoruz olanları... yazık.
Sokağa çıkma yasağı beklerken iban alan vatandaşın aklından geçen şey olabilir. Ya da yarın bu entryden ötürü polis beni evden alabilir. Bilemiyorum altan.
