artık elinden hiç birşey gelmeyen asker analarının devlet millet sevgisinden söylediği sözdür.
devlet büyüklerinin her zaman vatan millet sakarya söylemlerinin biçare olmamasını kanıksayan milletimizce artık önemini kaybetmiş bu söz ileride mutlaka anlamını bulacaktır.
standart bir duygu ve değişmez bir plan neticesinde söylenemeyecek bir sözü söylemek zorunda kalmamışlığın, sözkonusu cümle hakkında kolay yorum yapmaya yöneltmesinin tezahürü olan iddia.. her zaman samimiyetsizlik içermez. çocuğunu kaybeden bir babanın söyleyebileceği çok fazla söz yoktur maalesef.. gönül isterdi ki çocuğunun ölümünü sorgulasın, vatan sağ olsun diye mi öldü, yoksa kendisinin sağ olmasının bir önem arzetmemesi telakkisinden dolayı mı?
normal bir ülke olsak samimi bir söylem olabilir ama hep şehitlerin ailelerine baktığımızda ortalamanın altında olan aileler görüyoruz.hiç televizyonda şehit evinin lüks olduğunu görmedim mesela.bu durum göz önüne alındığında gelde vatan sağolsun de.
"vatan sagolsun" lafi oglu gitmis cigeri yanan bir anne-babanin, ne kadar isyan etse hakli olacak bir kisininin, devlete duzene sovse mazur gorulcek bir insanin dilinden cikindiginda allah kelami gibi samimi olacagindan curutulen bir tez,genelleme neyse iste...
bir annenin, bir babanın yavrusu ölüyor, yitip gidiyor bu dünyadan ve o pervasızca "vatan sağolsun" diyor.
eğer canımdan, kanımdan bir parça, sikimsonik bir silahlı çatışmada, sırf ikili güçlerin amcıkça emelleri uğruna ölüyorsa, "bana benim olanı geri getirin" derim. haykırırım! vatan kim ki? ecdatların savaşarak, destansı bir şekilde anlatılarak kazandıkları iddia edilen bu topraklar bana sevdiğim insanı geri getiremeyecek ve hatta ölümüne sebep olacak bir çatışmanın sebebi olacaksa lanet olsun!
insanoğlunun en çirkin yanı samimiyetten uzak oluşu malesef.
