türkiye'nin inönü'den sonrasında, yönetimine gelmiş geçmiş yiyici bünyeleri, siyasetçileri neredeyse hep asker kaçacağıdır.
asker kaçağı deyince, askerliğini "yan gelip yatarak yapmıştır" demek lazım tayyipçede.
mesela zat-ı ali (tayyib efendi) kantincilik yapmıştı,
demirel su müdürlüğüne devam ederek,
özal da hülle ile yapmıştı.
ve 2006'nın eylülünde sezai okay'ın oğlu, bilgisayar mühendisi asteğmen burak okay hakkari'de şehit düştü.
babası sezai okay acılıydı, "vatan sağolsun demeyeceğim" dedi. olay yarattı.
"Benim oğlum şehit değil, benim oğlum Çanakkale'de savaşmadı, benim oğlum ne olduğu belirsiz bir savaş içerisinde hiç uğruna öldü"
okay'ın bu sözleri üzerine kendisinden rahatsız olan tayyib hz. telefonla dahi baş sağlığı dileyemedi.
dün, 1 eylül'dü, burak'ın şehit oluşunun yıldönümü.
bursa'daki şehit mezarının başında bilindik edi büdülerden bir tanesi, bir tane taze seçilmiş devlet erkanı yoktu.
babası, sezai okay, kimsenin aksini iddia edemeyeceği yürek yakan halimizi seslendirdi yine:
"Evladımızı kaybettiğimizde vatan sağ olsun demedik, hakkımızı helal etmediğimizi söyledik. Ama hakkımızı helal etmediklerimiz, vatan topraklarını ona buna satanlar, vatanı ona buna peşkeş çektirenler, sudan sebeplerle çocuklarını askere göndermeyip, bir sürü bahane uyduranlardı."
ah bilal erdoğan, ah...
"Biz bunlara hakkımızı helal etmedik. Yoksa vatan sağ olmadan olmaz. Evladımızın üzerinde yaşadığımız topraklar sağ olmadan olmaz. Evladımızı, vatan, toprak, bayrak uğruna feda ettik. Vatan uğruna da binlerce canımızı feda etmeye hazırız. Ama istiyoruz ki bu ülkede yaşayan tüm insanlar aynı duygular içinde olsun. Bu ülkede yaşayan tüm insanlar, aynı duygular içinde olsunlar. Herkes askerlik yapsın. Bu ülkeyi korumak için herkes savaşsın"
"Bugün ülke dışında seyreden olaylara bakın. iran, sınırları dışındaki PKK'yı vuruyor. Biz niye vuramıyoruz? Bu nasıl bir özgür ülke, nasıl özgürlükle idare edilen bir ülke? Niçin Amerika'nın vur demesini bekliyoruz? Bu ülkede bunları yaşamaktan, bunları duymaktan utanç duyuyor ve üzülüyorum. Bu üzüntümün tek kaynağı kendi çocuğum değil. Ben bu mücadeleyi, haykırışlarımı ölünceye kadar sürdüreceğim. Bu ülkeye ihanet edenlere ölünceye kadar hakkımı helal etmeyeceğim. Bu çocuklar kolay yetiştirilmiyor, onlar ne bilirler 5 yaşında eline silah almış insanlarla mücadele etmesini? Bu işin profesyonelce yapılması gerekir. Bundan 2-3 ay önce artık asteğmenlerin komando olmayacağı belirtildi. Buruk bir sevinç duyduk. Bizim çocuğumuz öldü, ama başka çocuklar ölmesin"
içinde bulunduğumuz aczi, bağrı yanan, bağrı ateş gibi yanan bir babadan daha iyi kim seslendirebilirdi ki?
18 yıl gözünün içine baka baka büyüttüğü evladının ardından toprağa sarılan anneler artık bu cümleyi kuramıyorlar. biliyorlar ki bu terör bitmeycek. oğulları vatanı kormak için gitti ama terör bitmeyince de oğullarının kanı bu vatana helal olmayacak. terör bitmedikçe de oğlunun şehit olması onlar için bir anlam ifade etmeyecek. artık söylemiyorlar bu cümleyi. söyleyemiyorlar...
ülke tarihinde ilk kez sosyolojik açıdan ciddi anlamda köklü bir değişime gidiliyor olduğunun göstergesidir, zira son zamanlarda oldukça fazla duyulmaktadır. artık tükenmiş olan müsamahanın en gerçek dışavurumudur.
