vatan nedir ?
üç tarafı denizlerle çevrili yer midir vatan ?
yoksa sabah uyandığımızda kardeşlerimizin boynumuza atlayarak uyandırdığı yer midir vatan ?
ölen askerler ne için ölüyorlar ? gerçekten vatan için mi ?
eğer gerçekten sağ oluncaksa neden olmasındır. ancak sorun şudur öldükten sonra gerçekten sağ olacak mı peki?
mesela kurtuluş savaşında ölenler vatan sağ olsun diye öldüler ve vatan sağ oldu gerçekten de. bunların çocukları, eşleri, anne-babalarının durumu şimdikilerle aynı değildi büyük ihtimal. yani kesinlikle şunu düşünmüyorlardı ''acaba ne için öldü?''. eğer çocukları/eşleri vs si yetmeseydi onlar da vatan sağolsun diyerek mücadele edecklerdi. çünkü ölüm kalım savaşıydı ve vatan sağolsun gibi kelimeler o anlara uygun düşüyordu.
ancak pkk mücadelesinde durum şöyle; insanlar savaşı hissetmiyor. orada çocuklar ölürken insanlar denizlerde, pavyonlarda, klüplerde geziyor, kız arkadaşımı nasıl ayıklarım diye düşünüyor. ee haliyle orada hayatını kaybeden çocukların ne uğruna öldüğünü ister istemez sorguluyoruz. kaldı ki yarın öbürgün yavşağın biri çıkıp bir yerlere bir yığına özerklik hatta bağımsızlık vermeyeceğini kimse garanti edemez bu ülkede. ee o zaman bu kadar anadolu çocuğu ne diye öldü yirmili yaşlarında.
bu son hayatını kaybeden arkadaşlarımızdan biri bir tanıdığımın komşusuydu. arkadaşın dediğine göre kürtler tarafından öldürülen çocuğun annesi, zavallı kadın, sabahlara kadar feryad ederek ağlamış. o'nun çocuğu gitti geri gelmeycek de.
eğer vatan sağ olacaksa eyvallah biz de gidelim. ama eğer kimileri çıkıp hala kardeşlik edebiyatı yapacak, olmayan bir terörist-vatandaş ayrımından bahsedecek, bıçak kemiğe dayanacaksa hiç uğraşmayalım daha fazla türk çocuğu ölmesin. sikik kültürlerini de, dillerini de, kendilerini de alıp dağlarına gitsinler..
ortada bir kısır döngü vardır. Vatan için ölünür fakat o ölen kişi bu vatanın bir parçaşı olduğu için sürekli başa sarma olayı vardır. o kişi vatan için olundugunu zannediği sürece bu ölüm döngüsü hiçbir zaman son bulmaz. karısık bır durumdur olen kısıde vatandandır korunan kişide yanı hep kendı basımızı yıyıp dururuz kısır dongude.
nedense hep fakir fukaranın, garibanın çocuklarına nasip olan, sözüm ona ölmenin en şerefli yoludur. sadece savaş olduğunda, vatanın kurtuluşu için birilerinin ölmesi gerektiği zamanlarda hatırlanan bir halk kesimini gazlamanın yoludur ayrıca.
eğer göğüs göğüse çarpışım ölmüyorsan, öldürülmüyorsan, vatan sağolsun ne demek la? bir çanakkale savaşında ölenler ile bu gün ölenler arasında ki farkı oturun da bir düşünün hele.
