kardeş şimdi devlete saygı duymuyorsan kurucusuna da saygı duymuyorsun demektir orada duracaksın atatürkü sevmiyor olabilirsin ama saygı du ya cak sın. nokta.
ironi kokan söylemdir. mesela hepimiz biliriz ki önce vatan gelir, sonra millet ve nihayet sakarya gelir. peki bu ılgaz dağı nerden çıktı ulan? neden "sakarya anadolu'nun sen yüce bir ilisin" parçası yok? demek ki yalan söylem bu. sakarya'da yalan söyleyen nerede söylemez? sakarya'da yalan söyleyeni allah çarpar ulan. ayrıca bir kere yalan söylenmişse hep söylenebilir. uyanık olun gaza gelmeyin demek istemiş de olabilir tuğçe ablanız.
yok lan şaka öyle dememiştir tabi yoksa tuğçe kazaz ile diğerleri (yani toplumun geneli demek istenir) arasında uçurum yok. aynı seviyeden seyrediyorlar muhtemelen. ama ılgaz nerden çıktı ulan? bunu açıklamadan gelmeyin oğlum.
tuğçe kazaz'a ait olmayan söz. kendisi sadece "ben bir bireyim her şeyden önce, vatanımla milletimle var olmuyorum" demiştir. "vatan millet ne abi ya salla" gibi bir açıklaması yoktur.
vatan milletin içini boşaltan tuğçe kazaz gibi boş insanların bile bu konuda yorum yapması ve bu sözlerin medya tarafından ciddiye alınması. *emin ol boş şeyler diye tanımladığın kavramlar uğruna ölenler senin gibileri bu topraklarda görmek istemezler.
bakınız bu çok acı bir söylemdir. küçüklüğümden beri bana bir tek şey öğrettiler; vatan, millet, sakarya.
yani neymiş? önce vatan, sonra millet, en sona da sakarya. demek ki vatan, sakarya imiş ya da vatan içinde bir hizipcilik var. kim böldü lan bu memleketi?
sanıyorum temel ayrışma, daha doğrusu algılama bozukluğu/kıtlığı vatan kavramının içinin doldurulması meselesinde. kimileri yalnızca türkiye'yi vatanı olarak görüp (jupiter'den zembille indirildi bu sınırlar, bilmiyor musunuz?) yunanistan'ı tükürüğünde boğma hayalleriyle orgazm oluyorken belli ki tuğçe kazaz daha normal yollardan orgazm olmayı, fikri sapıklıklara kapılmamayı tercih ediyor ki en doğrusunu yapıyor.
her ne kadar sahibinin düşünerek ve kasten sarfettiği bir laf olarak algılamasam da, ideal koşullar içinde haklılığı da yadsınamayacak bir görüş. bugün ve sonrası adına imkansız olsa da, o ideali varsayıp elimizden geleni yapmıyor muyuz, yapmamız gerekmiyor mu çaba harcayanlar?
Halukun inancı'nda geçer az önce de değindiğimiz buna benzer söz.
Bir yaratıcı güç var, ulu ve akpak,
kutsal ve yüce, ona vicdanla inandım.
Yeryüzü vatanım, insansoyu milletimdir benim,
ancak böyle düşünenin insan olacağına inandım.
Şeytan da biziz cin de, ne şeytan ne melek var;
dünya dönecek cennete insanla, inandım.
Yaradılışta evrim hep var, hep olmuş, hep olacak,
ben buna Tevrat'la, incil'le, Kuran'la inandım.
Tekmil insanlar kardeşi birbirinin... Bir hayal bu!
Olsun, ben o hayale de bin canla inandım.
insan eti yenmez; oh, dedim içimden, ne iyi,
bir an için dedelerimi unuttum da, inandım.
Kan şiddeti besler, şiddet kanı; bu düşmanlık
kan ateşidir, sönmeyecek kanla, inandım.
Elbet şu mezar hayatı zifiri karanlığın ardından
aydınlık bir kıyamet günü gelecek, buna imanla inandım.
Aklın, o büyük sihirbazın hüneri önünde
yok olacak, gerçek dışı ne varsa, inandım.
Karanlıklar sönecek, yanacak hakkın ışığı,
patlayan bir volkan gibi bir anda, inandım.
Kollar ve boyunlar çözülüp, bağlanacak bir bir
yumruklar şangırdayan zincirlerle, inandım.
Bir gün yapacak fen şu kara toprağı altın,
bilim gücüyle olacak ne olacaksa... inandım.
Kimdir yazarı peki? Tevfik Fikret. hani şu beyinsiz kemalist bozuntularının yakında tapınmaya başlayacakları ama zerre tanımadıkları mustafa kemal'in dahi önünde saygıyla eğildiği, fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şair.
bir hayvanın perspektifinden bakar isek doğru bir çıkarımdır. zira sadece hayvanların vatanı ve milliyet duyguları olmaz. bir insan da kendini zorla hayvan yerine koyuyorsa bizimde yapacağımız bir şey yoktur tabi.
bir de abla kendiyle çelişiyor yanlız. madem vatan millet boş şeyler ne diye tilki misali döndün geldin buraya demezlermi adama ? madem önemli değil senin için kalaydın orada, ya da tanzanya'ya falan gideydin. değil mi ya ?
sadece tuğçe kazaz tarafından değil, aklı başında olan her insan tarafından sahiplenilmesi gereken öneridir. her ne kadar hanımefendinin kaytarmak maksadıyla sarfettiği bir cümle gibi gözükse dahi, bir yanlıştan doğrunun oluşmasını sağlamıştır.
cümlenin içini doldurmak gerekiyor bu noktada. insan türü diğer canlılardan farklı olarak sahiplenme arzusuyla donatılmış bir yaratıktır. bu gerçeği, yanındaki akranının oyuncağını almak için kavga çıkartan bebeği izlerken dahi farkedebilirsiniz. işin acı yanı ise, sadece yaşamsal ihtiyaçlarını gidermeye yönelik sahiplenme eylemiyle yetinmemesidir insanoğlunun. felkate yol açmaya müsait bir oburluk ile dünya üzerinde gördüğü her şeyi kendi tekeline almak eğilimindedir. bunların içinde ise üzerinde yaşanılacak kara parçaları başrole sahiptir. insan emeği ile ortaya çıkmamış, uğrunda sadece kan akıtılarak hak iddia edilebilir hale gelmiş topraklardır vatan ve milletin temeli.
açık olan şudur: belli sınırlarla çevrilmiş her kara parçası, sadece belli miktarda insanı üzerinde yaşatmaya müsaittir. insanları bir araya getirerek milletlerin ve dolayısıyla vatanların açığa çıkmasını sağlayan etken budur. inanılmaması gereken şey ise ortak dil, kültür ve benzer öğeleri paylaşan insanların bir araya gelmesi sonucu milletlerin oluşmuş olmasıdır. belirli koşulların varolmaya zorladığı, yapay ve içi boş kavramlardır vatan ve millet.
millet denilen illet, zoraki birliktelik yerine bir gönül bağının ifadesi olduğu için midir ki, dış düşmana karşı verilen mücadelenin hemen ardından iç hesaplaşmalar başlar sorusu ise göt edebilir en ateşli milliyet savunucularını.
malum cümleyi kuran bayan, tüm bunları düşünerek mi sarfetmiştir sözlerini bilinmez ama insanı insan yapan özelliğin milliyeti olmayışını bir şekilde dile getirmesi takdiri haketmektedir.
Tuğçe Kazaz'dan olay yaratacak başka bi açıklamadır. Bir gazetecinin "Benim anavatanım Yunanistan dediniz mi?" sorusuna öyle bir cevap verdi ki tozu dumana kattı. "Benim için Vatan, millet gibi kavramlar önemli değil" diyen Kazaz şimşekleri üstüne çekecek gibi görünüyor. **
