aslında; "mecnun gibi dolanırım çöllerde" başlığı açılmalıydı ama aşık veysel'e ait bu türkünün en vurucu kısmı art arda gelen şu iki mısra:
"varıp sırrım yâd ellere açıyor
evvel benim idi şimdi kaçıyor"
bu ne hoş bir sitemdir ve evet kelimenin tam manâsıyla sitemdir. ne hakarettir ne azar ne sevgiye halel getirir ne âşıklığı bozar. bize de bu mısraların muhatabına behey vicdansız! demek düşüyor.
Mecnun gibi dolanırım çöllerde
Hayal beni savuruyor yel gibi
Ah çeker ağlarım gurbet ellerde
Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi
Bir güzelin mecnunuyum ezelden
Veremem telkini gelmiyor elden
Yandım ateşine can ü gönülden
Görmesem günlerim uzar yıl gibi
Hesapsız günlerim gelip geçiyor
Varıp sırrım yad ellere açıyor
Evvel benim idi şimdi kaçıyor
Beni görüp saklanıyor el gibi
Zincirsiz kösteksiz bağladı beni
Tatlı dilleriyle eğledi beni
Yurdumdan yuvamdan eyledi beni
Yarsız dünya malı bana pul gibi
Aşkın beni deryalara daldırır
Bir dem ağlatır da bir dem güldürür
ister azat eder ister öldürür
Aşık Veysel kapısında kul gibi
