temeli amaç ihtiyacı olan sancı. ne zaman amaçlar ihtiyaç olarak değerlendirilmeye başlanmış insanlıkta da varoluşsal sancı başlamıştır. halbuki amaçlar hedefler robotlar içindir insanlar için değil. insanlığın bir amacı yoktur dolayısıyla yarın ne olacak diye düşünmelerine de gerek yoktur bu bir mutsuzluk sebebi değil aksine mutluluk sebebidir. nice insanlar bu sancı nedeniyle temelinde de hayatta amacım kalmadı sözüyle intihara kadar sürüklenmiştir.
Gerçekten yaşamaya başlamadan önceki son sorgulama evresidir. Var olmak nedir ? Boşlukta yer kaplıyoruz veya nefesimizle havayı kirletebiliyoruz diye var olmuş oluyor muyuz ? Yoksa var olmak her sabah gözümüzü açtığımızda bir amaca nazaran uyanabilmek ve kirlettiğimiz havanın hakkını verebilmek midir ?
jean paul sartre (bkz: bulantı) kitabında gayet güzel bir şekilde değinmiştir.
"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapmayacağımı biliyorum."
(bulantı, jean-paul sartre)
"Anlamıyorum Tanrım, hepsi birden aynı şeyi düşünmeye neden bu kadar önem veriyorlar. Balık gözlü, içedönük görünen, uzlaşamayacakları bir insan geçmeyegörsün aralarından, başları çevriliyor hemen."
(bulantı, jean-paul sartre)
Milisaniyelik bile olsa kendi zihninde kaybolduğun soruların aklından geçmesi. her seferinde biraz daha deşer seni ucu bucağı yoktur. Alkolik olmaya teşvik eder kendileri.
bu tür düşüncelere dalarken bilinçaltı hayata tutunmak için sebepler arar. mesela efsane olup hatırlanma, bir dine inanma gibi. ne olursa olsun öleceğiz. başka çaremiz yok.
insanın kişisel zamanından çalan sancı türü. Örneğin; işten eve geliyorsun iki lokma yiyorsun tam kendine zaman ayıracaksın başlıyor varoluşsal sancılar. Sancılar geçti geçecek derken saat oluyor 11 ee günün yorgunluğuyla insanın uykusu geliyor. Ee noldu şimdi tam kendimize vakit ayıracağımız zamanlar sancılar depreşiyor. Zalım hayat...
Hayatınızda anlam ve amaç aradığınızda sorduğunuz sorulara tatmin edici cevaplar bulamamaktır. Bazı insanlar için cevap eksikliği, hayal kırıklığına ve mutsuzluğa neden olur. Fakat mutsuz hissetmek her zaman varoluşsal bir krizden geçtiğiniz anlamına gelmez. Bu duygular, yaşamda anlam bulma ihtiyacıyla birlikte bir krize dönüşür.
