aralarında mutlaka vardır iyi insan bir kaç tane...
Ama genelde huzur bozan, kavga çıkaran, bela, görgüsüz, hatta türkiye' nin gelişememesinde katkıda bulunan bi sike yaramayan insan topluluğu. Saygısızlık ve milletin işine karışma bunlarda dik aladır. Şahinler falan geçer sokaklarda. Hep şu insanları sevmeye çalışırım ama alayı işsiz vasıfsız serseri moron sahtekar ne ararsan var..
büyük kentlerin göç almalarıyla oluşan, şehrin merkezine uzak kenar mahalleler.
türkiye'de bakacak olursak çeşitli tiplerde gelişirler:
1- göç dalgasıyla anadolu'dan kopan güruhun, hemşehricilik nedeniyle belirli bir bölgede kurdukları gecekondulara popülist politikalarla verilen imar izinleriyle oluşan bölgeler. bunların en önemli özellikleri üç aşağı beş yukarı herkesin aynı bölgelerden gelmiş olmalarıdır. buraların insanları ya küçük yaşta çalışmaya başlayıp kalifiye işçi olurlar ya da bakkal, kahvehane gibi işletmeler kurarlar.
2- kurtarılmış bölgeler. bunlar dini ya da siyasal nedenlerle belli bir görüş ya da inancı paylaşan bireylerin toplu konut gibi projelere girerek kurdukları bölgelerdir. özellikle islamcılık hastalığından muzdarip bünyeler bu işe çok girerler. dışarıdan bakıldığında imar izni çıkmış gecekondu semtlerine göre daha derli toplu, yaşanır görünseler de garip bir havaları vardır. ortalıkta kolay kolay kimseciklerin olmadığı yerlerdir. hayalet kasaba ya da the walking dead havasından kurtulmalarının tek nedeni apartman dairelerinin camla kapatılmış balkonlarında kurumaları için asılmış çamaşırlardır. dışarıda dini bütün müslüman takılırlar ama kapalı kapılar ardında yemedikleri halt, işlemedikleri suç kalmaz.
örneğin başakşehir bunlara örnektir. bugünün akplilerinin zamanında ibb'den çarptıkları paralarla yaptıkları bir bölgedir.
3- lüks rezidanslar. bunlar kısa yoldan parayı kırmış, kıroyum ama para bende tiplerin yeni gösteriş mekânlarıdır. allah ın siktir ettiği yerlerde, genelde gecekonduların dibinde yükselen 150 katlı bloklardır. araplar'daki gökdelen çılgınlığının son noktasıdırlar. her şeye uzak ve pahalıdırlar ama her türlü hizmet de bulunur. aslında ikinci sıradakine benzerler ama biraz daha paralıdırlar.
Ankara'da cogunlukla Kecioren'de rastlanilan kesim. Cogu sokagin kose basinda bir grup, cogu kaldirimda cekirdek citleyen kapali kadinlar, her apartmanin balkonunda noruyon diye baska apartmandaki komsusuna bagiran teyzeler, her sokakta sahin icinde oyun havasi calan gencler , baktigi icin bicaklanan insan, gorebilme imkani en yuksek olan yer.
ABD'de banliyöler tipik olarak 2.Dünya Savaşı sonrası dönemde yapılmıştır ve genellikle:
Düşük nüfus yoğunluğuna sahiptir.
Tesis ve kolaylıklar (alışveriş ve ticaret gibi), yürüme mesafesinde değildir.
Toplu taşıma imkânları gelişmemiştir.
Genellikle daha düşük suç oranına sahiptir.
Alışveriş merkezleri, şehir içindeki alışveriş merkezlerine göre daha geniş alanlara ve otomobil parklarına sahiptir.
Şehrin gettolarına diğer bir değişle şehrin sonradan yapılaşmaya başlamış zamanla kendine ait bir kültürü olan kısmı. Ayrıca görgüsüzce hareket eden insanlara söylenen söz.
Bazı şeyleri basit şekilde özetlemek bu kadar eleştiri konusu olmamalı.
Varoş dediğin insan şehrin ekonomik olarak daha düşük bölgelerinde yaşar. Genellikle köyden büyük şehirlere gelir, bir gece içinde boş bulduğu yere ev yapar ve yaşamaya başlar. Senin benim dedemin para akıtıp alabildiği arsaların yakınlarına çöker. Zamanla 5 katlı ev yapar, deprem olduğu zaman hem kendi canını hem de korkuyla sokağa çıkan komşunun canını hiçe sayar. Devlet tarafından bu evler tespit edilip yıkıldığı zaman ise taş ve sopalar ile saldırırlar. Gecekondu üstüne 4 kat çıkmak nedir? Saçma saçma şeyler.
Şehrin yaşamına adapte olamazlar. Sabaha kadar sokaklarda kahkahalar atar, 45 akrabası ile küçücük sokağa dolup insanlarda kafa bırakmazlar. Kendi eşlerini eve kapatıp mahallenin mini etekli kızlarına salya akıtırlar. Bir noktadan sonra polis bile sokmazlar o sokaklara.
Ve bu bir yaşam biçimi, birbirimizi kandırmaya gerek yok. Yoksulluk başka bir şey. Yoksul olup yaşadığı şehrin medeniyet seviyesine uygun davranan çok insan var. Adam geliyor, kiralıyor evi, oturuyor. Varoş çok başka bir şey.
eskiden kent dışındaki mahalle imiş. ama artık bu ülkenin tanımı. o mahallelerde karşılaşıp ayıpladığımız, kızdığımız her şey yeni normalimiz. işte, okulda, apartmanda, devlette ve özelde yani heryer de ve her zamanda karşımıza çıkan bir olgu artık. ve yoruyor, daha iyiye gider belki dediğimiz herşey daha kötüye gidiyor. bu varoş aklı ve ahlakı bizi bitiriyor. bitiyoruz arkadaşlar. insanın cidden bırakıp gidesi geliyor buraları.
