insanın, asıl kendinde olmadığı zaman var olması; yani onun varlığı aradan çıkmasıyla var olmasıdır.
örn.
Mecnun'a: "sermestlikten ve baş ağrından kurtulman için kan aldır" dediler.
O da sermestliğinden ve aklı başında olmadığından buna razı oldu,
damarından kan alması için berberi getirdikleri zaman:"hey! ne yapıyorsun? Leyla'nın kanını niçin akıtıyorsun? ben her ne kadar mecnun isem de Leyla'nın aşkının tuzlasından leyla oldum ve bende leyla'dan başka bir şey kalmıştır." diye bağırdı.
