[DiLiN SAHiP OLDUĞU HER ŞEY ŞU VEYA BU ŞEKiLDE VAROLANLARA iLiŞKiNDiR- KENDiSi DE DAHiL]
Herhangi bir kelimeyi düşünelim, bu eylem belirten bir kelime ya da herhangi bir isim olabilir ama düşündüğümüz her kelime ne olursa olsun -ortaya çıkış sebebiyle ve kullanım amacı, imkanı nedeniyle- bir “şey”e, “nesne”ye, yani bir varolana ilişkindir hep.
Oysa valık, bir varolan değildir. Her şey bir varolan iken, varlık bir “şey” olmadığından her şeyin tümelliği içerisine girmez, varlık kavramı (Aristoteles’in de belirttiği gibi) en tümeldir.
Fakat bu tümellik, cins tümelliği değildir. Varlık her şeye ilişkin iken, hiçbir şeye indirgenemez. Diğer tüm tümellikler kullanılışı ve anlamı itibarı ile bir cins tümelliğidir. “Şey” kelimesinde kastedilen tümellik dahi cins tümelliğidir, zira varolana ilişkindir.
Hiç ama hiçbir kelime gösterilemez ki tanımlama ve kullanış bakımından varolan-olmayan bir şeyi kastetsin.
Bu açıdan bakıldığında varlık, varolana indirgenemez Tüm varolanlar vardır da ama varlık değildir.
Hiç öyle büyük çabalara gerek yoktur bunu anlamak için. Zira varlık’ın varolan olmadığı belirtildiğinde dilimizin Varlık’ın ne olduğuna ilişkin konuşmada hiçbir imkanı olmadığını rahatlıkla görürüz.
Öyle ki varlık’tan, şu veya bu şekilde bahsederken dil yönünden hep hataya düşeriz.
Tüm pozitif tanımlamalar bu açıdan bakıldığında Varlık kavramına ilişkin en en hatalı tanımlamalardır. Zira “Varlık’a” her ne dersek diyelim, varlığı kastetmediği gibi varlık da onu kastetmez
VARLIK KAVRAMI VARLIK KAVRAMINDAN BAŞKA HiÇBiR ŞEY DEĞiLDiR
O HÂLDE VARLIK’a iLiŞKiN KONUŞAMAZ MIYIZ?
Yukarıda dilin imkanı ve kastı bakımından yapılan ufak çapta açıklamadan sonra şöyle bir düşünce istemsizce tezahür eder: “O halde varlık’a ilişkin konuşamayız.”
Akla gelmekte son derece haklı olan bu cümle yanlış değildir. Evet, kesinlikle yanlış değildir. Zira Varlık kelimeler ile pozitif bir biçimde tanımlanamaz. Bu dilin imkansızlığıdır. Sahip olduğumuz dilin imkanı (kelimeler) bakımından bir varolanın varlığına ilişkin ya da sadece “Varlık”a ilişkin tanımlamalar olanaksızdır
“O halde varlık’a ilişkin konuşamayız.”
Yukarıdaki bu cümlenin, doğru olduğunu söyledik fakat yaptığımız bu doğrulama gibi cümlemiz de doğru olmakla beraber eksiktir.
Bu eksikliği gidermek adına cümleye şu soruyu sormalıyız: nasıl?
Yani;
Varlık’a ilişkin nasıl konuşamayız?
Varlık’ın anlamını ve Varlık’ın kendisini soruşturan Heidegger dâhi bu soruyu unutmuştur. Heidegger geçmişteki tüm varlık anlayışının temelde ve yöntemde hatalı olduğunu ve varlık sorusunun ihmalini pekala ve oldukça yetkin bir biçimde ortaya koymuştu. Ama eleştirerek bozuma uğrattığı Batı Metafiziğinin yerine Varlık’a ilişkin nasıl konuşabileceğimiz ve nasıl konuşamayacağımızı ihmal etmiştir.
Soruyu yeniden soralım:
Varlık’a ilişkin nasıl konuşamayız?
Cevaplayalım:
Varlık’a ilişkin “pozitif” konuşamayız.
Çünkü Varlık’ı pozitif bir biçimde “Varlık şu veya budur” şeklinde tanımlayamıyorsak, onun ne olmadığına dair konuşmamız gerekir: “NEGATiF TANINLAMA”
Not: Varlık’ın tanımlanamama sebebi olan”dil”den bahsedildikten sonra, varlık’ı “bilme imkanı”ndan veya “bilinç”ten ilerideki yazıda söz edilecektir.
