Oldukça enteresan bir üçlemedir. Üçleme diyorum, çünkü farklı yazarlar tarafından yazılsa da felsefenin üçlemesidir. Öyle bir seridir ki bu üç kitabı okuyup anlayan kişi, zaten öncesini de hatmetmiş olacak ve muazzam bir donanıma sahip olacaktır.
Birincisi, hz. Martin heidegger tarafından kaleme alınmış fenomenolojinin yöntem olarak seçildiği temel ontolojik bir eserdir.
ikincisi: emmanuel levinas bey tarafından yazılmış, heidegger'in zaman düşüncesini kabul eden ama zaman içerisinde ölüm düşüncesini eleştiren bir eserdir.
Üçüncüsü: burjuva sartre'ın fenomenolojik ontolojik eseri olarak ortaya çıkan varoluşçu ve düalizmden kaçarken düalizme yakalanan eserdir.
Ben üçünü de okudum, husserl'i haklı buldum. Ama nicolai hartmann da fena sayılmaz.
