az önce okuduğum bir entry den sonra aklıma geldi, hakikatten nasıl bir basmakalıpsa zengin kadınların tek eğlencesinin konken olduğu varsayımıyla hareket ediyor, sinemaclar, edebiyatçılar, mizahçılar yapıtlarında. yani eşinden dolayı zengin bir bayan profili varsa illa ki konken oynamalı gibi bir hüsnüzanımız var toplum olarak. Abla mal varlığın nedir? hmmm, tamam al sen bu desteyi otur şuradaki masaya... eline de bir slim sigara tutuşturalım senin, siz böyle oynayadurun, yanınızda da viskileriniz. heeeh, şöyle.. şimdi siz oyna başlayın, iyice kaptırın ki akşam saat 5'e doğru senin oğlan geldiğinde
onu fark etmeyesiniz... Tüm o "param var ama mutlu değilim" bakışıyla bunalımın dibine vursun, mahkeme duvarı gibi bir suratla üst kattaki odasına çıksın intihar etsin. sen hemen eşini ara, o da sekreter metresiyle otel odasında olsun.. işte zenginlik, statüyü göstergesi için bundan müthiş bir tablo bulamıyorum ben. ne kendi adınıza müze açın, ne okul yaptırın abla, aynen bu dediğim tabloyu uygulayın sektörde sizden büyüğü yoktur allahıma.
-ayfer hanım gına geldi allah aşkına, ne bu 7/24 konken oynuyoruz. slimm sigaralarımız elimizden düşmüyor, akciğer kanserinden göçüp gitcez vallahi..
+perihan dur, sigaran bitmiş. yenisini yakalım.
-ayyy, ayfer hanım..
+bizim zenginliğimizi ifade ediş biçimimiz bu güzelim, 7/24 konken oynarız. arasıra hizmetçiye bağırırız bir elimizde flu bardak viski diğerinde slimm sigaralarımız... işte zengin olmak böyle bir şey.. lüküs hayat lüküs hayat, bak keyfine yan gel de yat...
-hayatım elim şahane, rölans diyorum...
+benim elim daha şahane, rönesans diyorum. al, oldu mu şimdi? aldın mı içine?
-ayol bu sonradan görme zenginler nereden muhitimize yerleşti bilmiyorum, her iktidar kendi rantını yaratır derlerdi de bu raddeye geleceğine ihtimal vermemiştim..
+cicim ne olduuu? sustun.. pörsük kokana seni..
adalet dediğimizde, aklımıza terazi ya da kollarını iki yana açmış adalet heykeli gelmesi gibi, bilinç altımıza kazınmış olgudur. zengin kadınlar, sosyete olur, konken oynar.
