kişinin elindeki kıymetlerin farkına varıp şükretmesi durumu.
insanoğlu çok garip bir varlık. nedense elinde olmayanları görür sürekli. olmayana iç geçirir. olmayandan yola çıkar, başlangıç yapmaya çalışır. kendini ve tabi ki çevresindekileri kasar kimi zaman rahatsız eder.
hayal etmek tabi ki çok güzel bir şey. devamında bu hayalin niyetinde olup ona göre eksiksiz gayrette bulunup allah'dan istemek; o'na durumu bildirmek ise en güzeli.
benim bahsetmek istediğim husus hali vakti yerinde olan bazı insanların hallerinden yakınıp; "ya işte neden böyle değil, ya param gelmezse, bu işlerin hali ne olacak, bi mercedes alamadım gitti, çekeler dönerse, aha şurada senete ne kaldı.."
"var"ları görmeye çalışalım dostlar. yokları görme hali çok tehlikeli. adamı dipsiz çukura sürükler. çünkü nefis sürekli ister. tam bu noktada şeytan devreye girer. yoklar üzerinden kişiye baskı kurar atak yapar. "senin zaten şuyun hiç olmadı ki bu zaten hayal onu geçtim bile bak arkadaşının şöyle şöyle durumu var ötekinin böyle böyle varlıkları var.." ve bunları öyle bir gösterir ki abarta abarta, kabarta kabarta. elimizdeki varlara şükredelim. varlar demek araba ev kaliteli eşya demek değil. nefes alabilmek bir varlıktır, sağlıklı olmak bir varlıktır, iki elimizin iki ayağımızın olması bir varlıktır, mutlu olmak bir varlıktır, insanların sizi sevip sayması varlıktır.. örnekler çoğaltılabilir. varlık ise her daim şükür sebebidir. allah'a şükredin, o'nu anın, o'nu hatırlayın. rab'be elinizdeki bu değerlerin, bu kıymetlerin farkınızda olduğunu bildirin. allah'ın rızasını talep edin. mutlu olacaksınız dostlar. bunun başka bir sonucu yoktur. hem böylelikle şeytanın tuzağından beri olmuş olursunuz. nefis kontrol altında olur.
