Üstad-ı azam, nuru ziya martin heidegger hazretleri tarafından yazılmış; felsefenin ve düşüncenin en ulvi eseri. Kıymetlim. Kaç kere okuduğumu saymıyorum artık.
Bazılarının münasip olmayan kullanımları ve sözleri onun büyüklüğüne çizik dahi atamaz. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1289312/+
martı'nın varlık soruşturması yaptığı kitap. eser demeye dilim varmıyor. kitabın altıncı sayfasında, varlığın kendisini olduğu gibi ifşa edebilmesiyle ilgili konuştuğu bölümde, "onun, kendi varlığının karakterlerini çarpıtmadan ifşa edebilmesi..." cümlesi yer alıyor. sormak istediğim şey şudur: buraya kadar varlığın ne olduğundan değil, varlığı soruşturma aşamasından bahsederken; yani, herhangi bir temellendirmeye daha kalkışmadan, "karakterlerini" ifadesini kullanması, henüz varlığın ne olduğunu bilmediği halde, çoğul bir ifadeyi ona yakıştırması, öncesel varsayım değil midir? neder "-ler?"
Sonu, yoksa asli zamandan hareket edip varlığın anlamına vardıran bir yol var mıdır? Yoksa bizatihi zaman kendi varlığın ufku olarak mı açığa çıkmaktadır sorusunu barındırır.ups spoiler verdim. Okumanıza gerek kalmadı. Tüh ya.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1345504/+
Varlık ve zaman'dan bu bölümde anlatmak istediğiyle ilgili olarak şundan bahsetmek istiyorum. Filozofun tasası bu olmayabilir de.
Şimdi, diyelim ben uyku'yu araştırıyorum. Uyku'yu araştırmam için önce uyku kavramının ne olduğunu bilmem gerek. O kavrama göre canlılarda uyku dediğimiz şeyin ortak veya farklı görünümlerini inceleyebileyim. Ancak, uyku'nun kendisi Zaten bu canlılarda gördüğümüz uykuya benzer davranışlardan çıkarılıyor. Ayının yaptığı uykuya benzer eylemin başka bir canlının yaptığı uykuya benzer eylemin arasındaki farklıların farklılık olduğunu ortaya koymam için yine salt bir uyku tanımına ihtiyacım var. Ayıdaki uyku değil belki de. Belki ayı başka bir şey yapıyor. Biz ona uyku eylemi diyoruz çünkü tanımla uyuşuyor. Ama tanımın kendisi var olanlardan çıkıyor,burada söz konusu olan uyku. Döngüyü anladınız mı?
götü başı ayrı oynayan, etkileşim halindeki, algılanması zor, ama aslında bütün olan iki kavram. varlık zaman olmadan, zaman varlık olmadan algılanamaz.
