bir çok insanın yaşamadığı duygudur. toplumda sadece belli başlı kişilerde görülen, 1milyar insandan 1miyon insanın yaşadığı duygudur.
varsın ama niye? kalu bela'da ruhlarımız yaratılırken biz ne dedik ki yaradana? saldı bizi alevlerle taçlandırılmış dünyanın ortasına.
varsın ama niye? ben mi istedim dünyaya gelmeyi? hakikaten istedim mi bunu? gösterilmiş miydi peki bana dünyanın ne kadar pislik bir yer olduğu?
varsın ama niye? doğduğun günden itibaren insanlar tarafından itin götüne sokulasın diye mi? kendi baban tarafından aşağılanıp, ailene yabancılaşasın diye mi?
varsın. elbette varsın. ama niye? herkesin bir şeyin ucundan tutup bir yerlere geldiği dünyada, annelerin evlatlarına "bak evladım, çalışmazsan bunun gibi serseri olursun. kimse seni sevmez. adam yerine koymazlar." diyebilmesi için mi?
varsın anladık varsın be amk. senin amaçsızlığının tek amacı var elbette. dünya denen bu kerhanede "bak evladım tutunmazsan bir dala, siktirirsin bunun gibi her mala" desinler diye. hep kötü örnek olasın diye. iyiyken bile kötünü görsünler diye.
varsın çünkü ne zaman bir şeye elini atsan birileri seni yıldırsın diye. önüne taş koysun seni ezip geçsinler diye.
varsın çünkü iki günce arkadaşın için fedakarlık yapan sana arkadaşın gelsin "bir sik beceremiyorsun nasıl adamsın sen?" sözünü söyleme hakkı kazansın diye.
varsın çünkü sen, dürüst olarak bu kadar orospu çocuğuna prim yaptırasın diye.
varsın, insanların istediklerini söylemeyip doğru bildiklerini savunduğun için her kapıdan kovulasın diye.
peki ben soruyorum o zaman. bir gün ben o insanları örnek gösterip "bak evladım, bunlar gibi olursan katıksız orospu çocuğu olursun" diyebileceğim insanları görebilecek miyim? sanmıyorum.
kişi en azından dünyadaki boktanlıkları farkına varmış olabilir (yazarda görüldüğü üzere). buna göre kendine bir yol çizebilir veya görev biçebilir. sakınması veya üstüne gitmesi konuları ve kişileri ayırt edip seçebilir. bu varoluştaki başarısızlıklar veya başarılar mutluluklar veya mutsuzluklar getirecektir. bazen istenilen şeylerin olmamasının bile "iyi bir sonuç doğurabileceği" gerçeğide ayrıca gözardı edilmemelidir. bütün bunlar var olmanın ister istemez bir amacı olduğunu gösterir. tanrıya "beni niye yarattınki yea" şeklindeki serzenişler bütün olumsuzlukların üzerine haklı gibi görünsede kişi bu durumun içinden çıkmak için yollar aramalıdır. var olmanın amacı vardır ve o amaca varmakta kendi yolunu seçmelidir.
