Bir kent yok oluyor gözler ônünde...
Bir kent ortasındaki denizin dibine çöküyor ve sulara gömülüyor yavaş yavaş.
O kentin altında taşlardan ve topraktan başka ne vardı bilinmez ama; şimdi o kent boşaltılmış ve yakılmış nice köyden farksız...
Tarih mi o, yine tekerrürde olan, yoksa sarsılan şey arz-ı alem değil de geçmişin emaneti o meşum talih mi?
Belki de bir suçun cezasıydı, batıdakinin 'terbiye edilemeyen isyankar' doğuya reva ve mûstahak gördüğü.
Bir kent yok oluyor gözler önünde...
Ve o kentin insanları kaçıyor dört bir yana.
Geride, enkaz altında kalmış canlarını ve harap olmuş hanlarını bırakarak; hazan mevsiminin hazin bir zamanında yollara düşüyor bir yerlere sığınmak için.
Arkada, kolonlarına tutunamayıp olduğu yere çöken bir kent ve altında kalan onca ümitler, hayaller ve hayatlar...
Bir kent yok oluyor tüm gözler önünde...
ve hiçkimse hiçbir şey yapamıyor.
Çığlıklar, isyanlar ve ağıtlar bir işe yaramıyor.
Anlaşılan bu toprakların yazgısına yine bir tufan yazılmış. Fakat, bu defa ne bir Nuh var ne de tahtadan gemisi.
Kısacası; viran oldu Van mülkü ve ardında yüzbinlerce 'mülksüz' kaldı...
