yeni yeni ayak uydurmaya çalıştığı dünya düzenine duyulan şaşkınlık, henüz bilmediklerinin çok oluşunun getirdiği öğrenme isteğiyle sayısı epey fazla olan sözlerdir.
hayatımın en büyük sorusuydu çocukluğumda. kadınların pipileri var mı? kadınlar nerden işiyor? o saklanan, gizlenen, anlatılmayan, leylek mavrasıyla geçiştirilmeye çalışılan şey aslında ne? pandora'nın kutusunda ne var?
kafamı bu sorular kemirip duruyordu. fakat bu sorularımı cevaplayacak bir kaynak bulamıyordum. büyüklere soramazdım. kızabilirlerdi. yanıtı tv'de bulmak da imkansızdı. birkaç arkadaş aramızda oluşturduğumuz beyin fırtınalrında çıkardığımız en mantıklı sonuç kadınların pipilerinin kıçlarında olduğuydu. bu kanıya içimizden birinin bir kızı işerken gördüğünü ve kıçından işediğini ortaya atmasıyla varmıştık. kadınların pipileri kıçlarında olmalı. hı hı evet.
mahallemizde bulunan ''jenerasyonda komşu kız olmama sendromu'' da bu sorunun cevabını bulamamızdaki etkenlerden biriydi. mahalede yaşıtımız sayılabilecek tek kız amcamın kızıydı. ve onu bu konuda feda edemezdim. bu ahlaksızlık olurdu.
ve birgün olan oldu. arkadaşlarımdan biri koşa koşa yanımıza doğru geliyordu. yanımıza geldi. buldum dedi. size de göstericem. az ilerde bulunan metruk bir eve gitmeyi teklif etti. böylesine gizli işleri yapmak için uygun bir mekandı orası. gittik. t-shirt'ünün altından erotik bir dergi çıkardı. yanlış hatırlamıyorsam kraldı adı. ve hepimiz o gün pandora'nın kutusunda ne olduğunu gördük. kadınların pipileri olmadığını kavradık.ilk defa böyle birşey hissediyordum. vücudum karıncalanmış gibiydi. o ne güzel bi histi. ilk kez kola içmek gibi. ilk kez sigara içmak gibi. esiri olacağın ama hiçbir zaman o ilkin zevkini alamayacağın. büyüyorduk. fakat o gün tanıştığımız nesnenin hayatımızın geri kalanında peşinde koşacağımız, hayatımızı yoluna sereceğimiz şey olacağını bilemezdik.
