şu anda doğaçlamanın vajinasından doğan müthiş bir aribra aforizması. hoş geldin bebek.
bak hoşuma gitti. böyle aforizmalar birdenbire geliyor. yani düşünmeden... aslında buradan bir çıkarım yaparsak eğer; hayat o kadar da düşünülecek kadar ciddi değil. siktir edin ve olayları akışına bırakın. kaderinizi sevin ve onu okşayın. haa bir de o güzel vajinayı...
şimdi sen güzel dilber: vajinana bakınca gözlerini unutabiliyorum. gözlerine bakınca vajinanı. neden acaba? bu tür sorularımla seni şaşırtıyor muyum. belki de...
oysa senin gözlerini herkes görebiliyor. oysa ben habil ve kabil kadar düşman iki kardeşin diğerini gördüğümde yani vajinanın o müthiş suretinde kendimi kaybediyorum. bu benim için tutku cinayetinin ağır tahrik içeren bir suç unsuru oluyor. seve seve bu cinayeti işleyeceğim gün gibi aşikar. ve seni binlerce kez öldüreceğimi de...
+ müthiş orgazmındaki vajina gözyaşlarını saydım ve cezamın şafağından tek tek düştüm. çıkmama az kaldı. mahpusluk da güzelmiş.
