Ingiliz patentli islam ekolu. Namaz kılmayanı, peygambere fatiha okuyanı, kabir ziyareti yapanı kafir addederler. Allahın yerden mekandan münezzeh olduğunu kabul etmez, allah göktedir diyerek ona yer isnadi yaparlar.
Hoşgörü dini islâm ı, terör dinine çeviren bir mezhep. El kaide, işid, boko haram vs hepsinin temelinde vahabilik vardır. Ayrıca vehhabiler ingiliz götü yalamasını çok severler. Osmanlıya karşı yaptıkları herkesin malumu. Şimdide amerikan götü yalamaya başladılar.
islamı son peygamber zamanındaki şartlarda yaşamayan herkesi kafir ilan eden anlayış. fakat yarattığı terör unsurları gavur silahlarını kullanmaktan geri durmaz.
Bu ayete göre Allah haşa hem yerde hem gökte oluyor o zaman sapık vahhhabiler
Yahu bunlar rezil ilimden nasibi olmayan adamlar bunlar
ingiliz köpeği olunca yol bozuk oluyor tabi.
Aptal vehhabiler ayetlerin zahirleriyle allah'a mekan isnat ediyorlar ve sadece lafız olarak semanin geçtiği ayetleri yazarlar bizde biliyoruz haşa Allah ne göktedir ne yerdedir zatı mekandan münezzehtir En'am 3 ayetinin zahiriyle itikad edilince vehhabilerin rezillikleri ortaya çıkıyor çünkü hem yerdedir hem göktedir diyor
Peki burda kastedilen mana ne peki ?
ilimiyle her yerdedir ilmi her şeyi kuşatmıştır demektir.
Aptal vehhabiler ayetlerin zahirleriyle allah'a mekan isnat ediyorlar ve sadece lafız olarak semanin geçtiği ayetleri yazarlar bizde biliyoruz haşa Allah ne göktedir ne yerdedir zatı mekandan münezzehtir En'am 3 ayetinin zahiriyle itikad edilince vehhabilerin rezillikleri ortaya çıkıyor çünkü hem yerdedir hem göktedir diyor
günümüzde türkiyede ebu hanzala ebu said gibilerin başını çektiği suudun vehhabi türkiye şubesi.
--spoiler--
selefiyecilik nedir
sual: selefiyecilik nedir? selefiye mezhebi diye bir mezhep var mı?
cevap
selefiyecilik, vehhabiliğin kamufle adıdır. vehhabiler, bu isim altında kendilerini gizliyorlar. hatta kendilerine hakiki ehl-i sünnet anlamında ehl-i sünneti hassa diyorlar.
selef, önceki demektir. istılahta sahabe ve tabiine selef veya selef-i salihin denir. selef-i salihinin yolunda bulunan müslümanlara (ehl-i sünnet) denir. ehl-i sünnet olmayıp, ehl-i sünnet âlimlerinin nasslarda açık bildirilmemiş olan ahkamdaki ictihadlarını beğenmeyen ve bu manası açıkça anlaşılamayan nassları yanlış tevil ederek, anladıklarını selef-i salihinin yolu olarak savunan sapıklara selefiye denir. selefin mezhebi vardır, selefiye mezhebi diye bir şey yoktur. selefin mezhebi ise ehl-i sünnet vel cemaattir.
ehl-i sünnet itikadından ayrılan bazı din adamları selefiye adını verdikleri sapık bir yol tutmuşlardır.
bunun itikadda mezhep olduğunu söyleyip, kitaplarında yazmışlardır. halbuki islamiyet’te selefiye mezhebi diye bir şey yoktur. ehl-i sünnet âlimleri böyle bir şey bildirmemişler ve kitaplarında asla yazmamışlardır.
islamiyet’te selef-i salihin mezhebi, yani ehl-i sünnet mezhebi vardır. selef-i salihin; hadis-i şerif ile methedilen, övülen ilk iki asrın müslümanlarıdır. yani selef-i salihin, eshab-ı kiram ve tabiine verilen isimdir. bu şerefli insanların itikadına ehl-i sünnet vel-cemaat mezhebi denir. bu mezhep, iman, inanç mezhebidir. eshab-ı kiramın ve tabiin-i i'zamın imanları hep aynı idi, inançları arasında hiçbir fark yoktu.
imam-ı gazali hazretleri ilcam-ül-avam kitabında; "bu kitapta itikad fırkalarından selef mezhebinin hak olduğunu bildireceğim. bu mezhepten ayrılanların bid’at sahibi olduklarını anlatacağım. selef mezhebi demek, eshabın ve tabiinin itikadları demektir..." buyurarak selef mezhebi demenin, ehl-i sünnet vel-cemaat mezhebi demek olduğunu açıkça bildirmiştir.
mısır'daki ezher üniversitesinden mezun üstad ibni halife alivi akıdet-üs-selefi vel-halef adlı kitabında şöyle yazmıştır:
"ebu zehra tarih-ül-mezahib-ül islamiyye kitabında yazdığı gibi, hicretin dördüncü asrında, hanbeli mezhebinden ayrılan bazı kimseler, kendilerine selefiyin ismini verdiler. hanbeli mezhebi âlimlerinden ebu'l-ferec ibni cevzi ve diğer âlimler bu selefilerin, selef-i salihinin yolunda olmadıklarını, bid’at ehli, mücessime fırkasından olduklarını bildirerek, bu fitnenin yayılmasını önlediler. daha sonra yedinci asırda, ibni teymiye el-harrani bu fitneyi tekrar alevlendirdi. kendilerine selefiye ismini takanlar, ibni teymiye’yi kendilerine imam bildiler.”
ibni teymiye, hanbeli mezhebinde olarak yetişti. yani ehl-i sünnet idi. fakat sonradan kendi aklına uyarak, sapık görüşler ortaya attı. ehl-i sünnet itikadından ve dolayısı ile hanbeli mezhebinden ayrılıp uzaklaştı.
