--spoiler--
Vaftiz kelimesi köken itibarıyla Grekçedir ve "suya batırma" gibi bir anlamı vardır. Hristiyan inancındaki simgesel bir ritüel olarak gerçekleştirilir. isa'da Vaftizci Yahya tarafından Ürdün nehrinde vaftiz edilmiştir. Hristiyanlık inancına sahip olup, isa'ya iman eden kişiler vaftiz olurlar. Vaftiz Ortodoks kilisesinde suya girmeyi gerektirirken, Katolik kilisesinde üzerine su serpmekten ibarettir.
Kaynak: Hristiyanlık tarihi
--spoiler--
protestanlarda çocukken yapmak kaldırılımıştır. sebebi ise çocuğun akli olgunluğa henüz ulaşamamış olmasıdır. ulaştığında kendi izniyle eğer hristiyanlığı seçerse vaftiz olabilir ancak diğer mezheplerinde direk vaftiz ederler.
sebebi ise her insanın günahkar doğduğu inancıdır. ( o elmayı yemiyecektin be kadın)
adem'den geldiği iddia edilen miras günah inancına binaen uygulanan hurafe. herhangi bir bilince sahip olmayan bir canlıyı günahkar olarak dünyaya getiren tanrı'ya inanmanın mantığı ne olabilir?
bebekler yeni doğduklarnda vaftiz edilirler. bunun mahiyeti, kendilernden çok çok önceleri işlenen günahları silinmesi, defterden kaybedilmesidir. bu da, kişisel olması gereken günah kavramını, absürdize eder. en iyi bildiği şey günah ve sevap olan tanrı bunu bile tuhaf şekilde kulunun üzerine yıkmaktadır. ben bir bireysem, ve kendi seçimlerim, edimlerim varsa, yanlışlarımda beni bağlar.. o halde: kendi günahlarımdan mesul olmam, vaftiz "edilmem" gerekir; yüzlerce yıl önce bir hristiyanın işlediği günahlardan dolayı değil!
bu kadar saçma bir düşünceye inanan milyonlarca kişinin olduğunu bilmek üzücü açıkçası. müslümanlar bebek için melek derken, hristiyanlar şeytan diyor ve günahlarla dolu bir ruh ile dünyaya geldiğini savunuyor. bunun içinse böyle ilginç bir uygulamaya yöneliyorlar. bir kova musluk suyunun içine çocuğu batırığ çıkararak günahlardan kurtulduğunu sanıyorlar. aklınıza köpekler işesin. he bir de haberi var bunun. papaz bebeği vaftiz ederken boğarak öldürdü. buyrun haberin videosu;
hristiyanlıkla insan doğduğunda adem ile havva dan kalan günahları olduğuna inanırlar ve o günahları temizlemek için yeni doğmuş bebeklerini kendi tabirleriyle kutsal suda yıkarlar. birde bunun arabalara yollarda yapılan vaftizleri vardır ki hiç sormayın akla ziyan.
isa mesih'i rab ve kurtarıcı olarak kabul etmenin beyanıdır. simgesel bir törendir. iman kalptedir ancak vaftizle birlikte kişi yeniden doğduğunu ve artık tanrı'nın arzuladığı hayatı yaşayacağını kilise halkına duyurmuş olur. dünyada çoğu kilisede (katolik, ortodoks ve kimi protestan kiliselerinde) bebek vaftizi geçerlidir. bunun sebebi yeni doğan çocuğun ölmesi durumunda vaftizli olarak gitmesinin daha iyi olacağı görüşüdür. kimse vaftiz olmadığı için bir bebeğin cehenneme gideceğini söyleyemez ancak yine de vaftiz olarak gömülmesi sanırım daha rahatlatıcı olur. bebek vaftizi sırasında vaftiz annesi ve vaftiz babası bulunur. hem onlar hem bebeğin kendi anne ve babası bebeği hıristiyan yaşamına uygun olarak yetiştireceklerine dair yemin ederler. yetişkin vaftizlerinde ise kişiye "isa mesih'in çarmıhta ölüp dirilen rabbimiz ve kurtarıcımız olduğuna iman ediyor musun?" diye sorulur. katolik kiliselerinde yalnızca kişinin başına su serpilirken, ortodoks ve protestan kiliselerinde vücudun tamamı suya batırılır.
dindar olup olmamakla alakası kalmamış olan eylem. öyle ki kendi vaftizinden sonra kiliseye ilk uğrayışı çocuğunun vaftiziyle olan aileler tanıyorum. türkiye'deki sünnetle paralel diyebiliriz aslında.
Vaftiz, kişinin alnını ıslatmak veya tüm vücudunu suya batırmak şeklinde icra edilen bir dini "arınma" ve "yeniden doğma" törenidir.
Hristiyanlıkta vaftiz:
Birçok Hristiyan mezhebinde çocuklar küçük yaşta vaftiz edilirler ve vaftizden sonra çocuğa isim verilir.
Hristiyan inanışına göre vaftiz edilen kişinin cennete girmesi kesinleşir
vaftiz yoluyla kişi yeniden doğar, ama bu, dünyaya değil, kiliseye doğmak anlamına gelir; söz konusu olan doğal bir doğum değil, doğaüstü bir yeniden oluştur. bu değişim kişinin artık iblisin ve kötü ruhların değil mesihin egemenliğinin altında olduğunu gösterir (bunun ifadesi olarak kişinin alnına kutsal yağ sürülür). ikincisi kişinin artık yeni ölçütlere göre yaşadığı anlamına gelir; bunlar dünyanın değil, tanrının ve onun kilisesinin ölçütleridir. üçüncüsü, kişi artık eski ölümlü yaşamını değil, mesihin dirilmiş yaşamını yaşamaya başlar ve sonsuz yaşamı bekler.
