bir dönem helikopterden gemilere atlayarak habercilik yapan adrenalin dolu insanken yayın yaptığı medya grubu taklaya gelince minibüslerde halka fıkra anlatmak durumunda kalan süper gazeteci.
tarzı, giyimi ve üslubu tabi güzel türkçesi ile örnek insandır.
o kadar tavuk gibi eşelemelerine rağmen kolpasının patlamaması da bir diğer saygı unsuru.
kültürlü olmanın, o da ne demekse, her türlü eleştiriden münezzeh olmayı gerektirdiğini sanan, üstelik uğur dündar'ı kültürlü zannedip ( her halde entelektüel kapasite ile karıştırıyor), şaşkınlıktan ağzını kapayamayıp, alfabenin ikinci harfine geçemeyen alıkların müdafiî kesildikleri kişi.
kendini methetmesi normal olan kişidir. Türkiyede kaç kişi var böyle kültürlü? Daha bide insanlar bir gram beyinlerine bakmadan bir lafıyla farkı gösterebilecek adamı saçma sapan eleştiriyorlar. Tarafsız gazeteci olmadığı, kültürlü biri olduğu gerçeğini değiştirmez. Türkiyenin böyle insanlara ihtiyacı var.
bildim bileli, aralıksız kendini metheden, bundan en ufak utanç duymayan insan. kendisiyle ilgili çizdiği profilden mükemmel bir gazeteci, ( pardon araştırmacı gazeteci olacaktı ) harikulade bir insan, kusursuz bir demokrat ortaya çıkmaktadır.
sevilen, özlenen araştırmacı gazeteci ve değerli haber spikeridir. akp tarafından; yandaş olmadığı için mesleğini yapmasına engel olunmuş, ekmeği elinden alınmış, kendisine büyük haksızlık edilmiştir.
beklendiği üzere sözcü'nün bu değerli aydınımıza sahip çıkması sevindirici bir gelişmedir.
bitaraf olmayan bertaraf oluyor buyurmuştu birileri. tarafların netlik kazanması bu bakımdan çok önemlidir.
inandığı şeyleri sonuna kadar savunan, Atatürkçü duruşuyla ve doğrunun yanında olmasıyla daha da çok sevilen gazeteci, haber spikeridir.
Ayrıca küçüklüğümden beri bana haber seyretmeyi sevdiren insandır.
sevilip sevilmemesi gazetecilikte duayen olduğunu değiştirmez. ve hatta herkesin iktidara yalandığı bir dönemde muhalefete yalanması bile onun antikahraman olduğunu gösterir türk basınında.
kaldı ki laik tandansıyla tarihe karıştırılan pek çok gazeteciden biri olması onun suçu değildir. sistemi irdelemek gerekir.
sadece atatürkçülüğü ve cumhuriyetçiliği yüzünden o'nu, bekir coşkun'u, yılmaz özdil'i sevmeyen insanlara da hatırlatmak isterim ki bu adamlar en başından beri aynı yoldaydılar.
sizin kalemşörleriniz ise darbe zamanı darbeci, özal zamanı özalcı, tayyip zamanı tayyipçiydi.
uğur dündar inandığı için gazetecilik yapar, yeri geldiğinde inandığını savunmaya devam etmek adına hakkı olan maaşları aydın doğan'ın önüne geri koymuş, ceketini alıp çıkmış adamdır.
ahlak kavramının ideolojiyle fazla alakası yok demek ki.
namaz kılan çocukları kötü birşey yapıyorlarmış, hata ediyorlarmış ve suç işliyorlarmış gibi gösterdiğinden beri gözümde hiçbir değeri olmayan insandır. sanırım hala yalan yanlış haberlerin servis edilip dindar insanların mimlenip suçlandığı dönemlerde sanıyor kendini (bkz: 28 şubat) . ayrıca şu anda da hak ettiği şekilde, hak ettiği yerdedir. böyle provakasyoncuların yeri ana haber bültenleri değil, kıytırık gazete köşeleridir.
not: gazetelerin kıytırıklığı değil, anlaştığı-anlaşmadığı gazetenin kıytırık olduğu ifade edilmektedir...
yazmasını merakla beklediğimiz haberci mi neyse işte. hani "evet yanlış duymadınız, öğrenciler okul üniformalarıyla namaz kıldılar" diye haber yapangillerden. y.ozdil'in bol boşluklu yazıları artık hiçbirimizi güldürmüyordu. uğur ağabeyimiz yazmaya başlasın da neşemizi bulalım.
