björk çakması olmaktan öteye gidemeyen bir yasemin mori şarkısı. cümle vurgusunu bile benzer yapmış, gece gece dinleyip sinirlendim. olacak iş değil!
müzik adına yapılan tüm değişiklikler/ yenilikler güzel, çok güzeldir ancak taklit kötüdür. yurdum müzisyeni bunu öğrenemedi gitti ya ona yanarım.
bir de 'şarkıyı anlamıyorsunuz,bu bizim ülkeye fazla' cılar var sanıyorum mori'yi sahiplendikleri için gözlerine perde inmiş,
çakma adımlarla ülke müziğinin gelişeceğini sanıyorlar. na na na...
yasemin mori şarkısı. deli bando dan. hayatı uçurum kenarında yaşayanları yaşama inandıran bir ağıt. ve tabii ki albümün bütünü gibi kışkırtıcı, harika, harika.
tepeleri aşarak yürüdüğümüz gün
ah o yelelerini açıp usulca havaya kattığın an var ya
ayaklarımın ucundan kayıyor kumlar çakıllar
zamanın bir ucuna
gölgeleri aşarak büyüdüğümüz gün
ah kanatlarını açıp da usulca havaya katıldığın an var ya
dudaklarımın ucundan esiyor rüzgar
kainatın bir ucuna
neydi uçurumlar
ağlıyorum başım suya değdi
gidiyorum kayalıklar parçalanır kendi
neye benzerdi zamanın sırları
neyi allıyordu alları
parçalarım parçalarına kavuştuğunda kimse duymaz
