ahmet kaya ile ilgili belgesel.
buradan sonrası kişisel görüş içerir.
kafamdaki ahmet kaya portresini tamamen silmiştir; ben ahmet kaya'yı acı çeken hep hor görülmüş, ömrü hapishanelerde geçen biri sanıyordum ahmet kaya'nın güldüğünü, eğlendiğini, mutlu olabildiğini hiç bilmiyordum.
siz de böyle düşünüyorsanız asla izlemeyin şarkıları dinlerken duyduğunuz hisler değişiebilir artık o kadar kötü hissedemeyebilirsiniz kendinizi.
not: bu entry alkollüyken(sarholş değil) girilmiştir; hata yaptıysak affola.
ekleme: kısa olmuş, ahmet kaya'nın belgeseli 1 saat 4 dakika olur mu.
muhteşem ötesi bir çalışma. ahmet kaya kendi belgeselini anlatıyor. hepimiz susuyoruz. "öldükten sonra anlaşılmak istemiyorum, şimdi anlaşılmak istiyorum" dediği sıralarda onu şerefsizlikle suçlayanlar şu an geçmişin affını sığınan yavşaklığın verdiği hazdan ne yapacaklarını bilemez durumdalar.
Kimi zaman küçük tebessümler bırakan,kimi zaman ince ince gözyasları bırakan güzel bir belgesel olmus.
Yasadıgında seni anlayamayanlar umarım artık anlayacaklar.
kızına "baban ne iş yapıyor?" sorusu sorulmasının üzerine kızının verdiği "makara kukara" cevabıyla beni gülümseten, ahmet kaya hakkında yanlış bilinenleri gösteren belgeseldir.
