ilk uçuşumda ön çaprazımda oturan bir kadın haykıra haykıra, hiç durmaksızın ağladı... o ağladıkça ben gözlerimi kapattım ve hani neredeyse bırakacak duruma geldim. bir daha binmem, gerekirse karaambar kamyoncularına (bkz: recep ivedik 1) otostop çekerim gene binmem diye yeminler ettim amaaa...
sonra gel zaman, git zaman, uçak biraz titreyip sallanmazsa, biraz çökmezse sıkılıyorsun, uyku basıyor.
Aslında uçak kazasında ölme ihtimalin trafik kazasında ölme ihtimalinden çok çok daha düşük. Uçak ile hayatın boyunca belki de toplasan 30 saat uçarsın, ancak hayatın boyunca karadan sağladığın ulaşım belki de 5 yıla eş değer bile olabilir. Zamanları tamamen uyduruyorum ama gerçeği değiştirmiyor sonuçta. Hem o kadar büyük bir güvenlik söz konusu ki uçağa bindiğinde öleceğim korkusu yaşanmıyor. Karada ulaşım kadar tehlikelisi yok.
