Olayı yaşaması, kendini uçmak eylemiyle bütünleştirmesi, iddialı kişiliği, adanmış olması, havada asılı kaldığı bir kaç saliseden çok daha önemlidir. Adam, yüksek kafalar yaşıyor. O bedenin adamı değil. ''Benim bedenim, benim kararım'' diyebilme lüksüne sahip değil. O beden, ister istemez bir noktadan sonra yerçekimine yenik düşüyor. Benim nazarımda, uçmuştur.
samsunludur. logosu samsunun plakası olan 55 tir bir seferinde yanlışlıkla sarbi diye yazılmış halk kahramanı olamamış (bir tek bordo maçı hariç ) yıldızdır.
hayatında bir kere bile uçmaya çalışmamış bir dolu insan, bunu canlı yayında deneme cesareti olan bir ölümlüyle eğleniyor, sayesinde gülüyor, neşesini buluyor. ama adam uçmaya çalışmış, sen ne yaptın? hayallerin uğruna daha net bir şey yapabildin mi? hayır. en azından o hayalininin peşinden gidip yerde taklalar atarak madara olcağını bile bilse bunu ekranların karşısında yapıyor. belki bunu başarsa, petrolden otomotiv sektörüne kadar dünya yeniden şekillenecek ama sen daha ilk denemesinde "atın bunu dışarı" denmesine sessiz kalıp adamla sözüm ona daşşak geçtin. bu mudur hayallerinin peşinden giden bir adamın layık olduğu muamele? bu mudur insanın yeniye, yeniliğe bakış açısı?
sabri bey: yav hanım abla havada kaldım diyorum ya uçuyorum diyorum
ayşen teyze: uçta görelim o zaman.
sabri bey:allahhhhhhhhhhhhh alllaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh bana bir haller geliyo allahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
ayşen:sabri bey uçamıyosunuz. siz sadece hopluyosunuz uçamıyosunuz yani.
not:bide uçsaydı bari teyzeciğim.
