çoğunda yapmacık kibarlığı sezebildim bir çok kez. ta ki air france uçağında ki siyahi host abiye kadar. adam o kadar güleryüzlü ve içten davranıyor ki hayran kalmamak elde değil. dönüş uçağında da görmek isterdim abimizi ama nasip olmadı.
dönerken ayrıca bana mösyö diyen bayan hostese de bi teşekkürü borç bilirim. niye bilmiyorum ama mösyö denildiğinde içim gıdıklanıyor bi hoş oluyorum , yüzüme gülümseme geliyor hemen.
sınavla alınır ve konuşma tarzına çok dikkat edilir kişilerdir, ayrıca ekip olarak stres pozisyonlarında nasıl davrandıkları tatbikatlarla sınanır şahıslardır.
parayla ilgili yoktur, eğitim ve kişisel özelliklerle ilintilidir, derin türbülanslarda dans eden bir yolcu uçağında o ay alacağın parayı düşünmezsin.
ve çoğu, yüzde 80 i falan uçan personel olamaz, ve elenir.
kaşımızın gözümüzün güzelliğine olmayan kibarlıktır. günümüzde ortalama işlerden kazanacağı paralardan hatırı sayılacak kadar fazla kazandığından şirket kurallarını ihlal etmek gibi bir lüksleri olmuyor biliyor ki burası türkiye ve biliyorlar ki yapacağı tek hatada yerine binlerce kişi bulunabilir. aslında biraz gerçekçi olmak lazım çoğu iş öyle yürüyor artık memlekette, sevilmeyen işler mecburen yapılıyor, keyif alınmadan ancak çok keyif veriyormuş gibi.
kibarlık herkesin hoşuna gitmiş belli, içten gelirse daha bir tatlı olur. insan alışınca huy oluyor bu ahlak oluyor. evvelden teşekkür etmek zor gelirdi, kendi kendimi yadırgardım niçin söylemekte zorlanıyorum diye düşünürdüm. alışınca oluyormuş be.
öyle bir ortam düşünün ki herkes kibar, size de bulaşır mutlaka.
hosteslerin görevi bu olsa da, çoğunun severek yaptığına inanıyorum.
esas ikiyüzlülük zenginlere yapılan muamelenin sosyal hayatta, fakirlere yapılmamasıdır.
yapan utansın.
THY'de giderek görünürlüğü azalan durum. Zira tecrübemle sabit adamlar için bilinen dil sayısı, dış görünüş falan ikinci plana düşmüş durumda. Kim daha iyi yalıyor ona bakıyorlar. Yalama dediysek cinsellik gelmesin aklınıza. Yıkama yağlama.
