genelde kıro olarak adlandırılan , içinde benim de bulunduğum insan modeli.ben sadece almanya'ya uçan ya da oradan gelen uçaklarda şahit oldum buna. uçağın tekerleri yere değdiği o an hiç aksatmadan hemen alkış sesleri gelir önc tek tük. daha sonra tam olarak inişi gerçekleşince de artar bu sesler ve şöyle yorumlarla son bulur: fakat farkettiysen ,bu sefer çok yavaş indi.hiç sarsmadı değil mi osman."şaka bir yana pilota yapılmış bir jesttir.gülünesi ama dalga geçilmemesi gereken bişidir.türk insanına özgüdür.
mantıksız bir harekettir. bunu yapan yolcuların taksiyle gitmek istedikleri bir yere gittiklerinde taksi soförünü sappır suppur öptüklerini, otobüsle bir yere vardıklarındaysa otobüs soförüne ''kralsın hacı'' diyerek 5 dk boyunca gözyasları icinde sarıldıklarını düsünmüsümdür hep nedense.
tahminim gurbetçi vatandaşlarımızın yaptığı bir alkıştır yapmakta da haklıdırlar ne de olsa memlekete ayak basılmıştır o andan sonra uçak ters de dönse memleketinde ölecektir.
uluslararası seferlerde thy uçağında iseniz uçak sağ salim indiğinde herkes alkışlar. artık pilota mı başarı ödülü yoksa hayatta kaldığınız için sevinç gösterisi mi bilinmez. siz de eşlik edersiniz nedenini bilmeden.
ancak dönüşte yabancı bi hava yoluyla yurda gelmeniz gerekir, bi siz alkışlarsınız. o da 1-2 saniye sürer.
kıbrıs seferlerinde alısılmıs bir aktivitedir. diger seferlerde ne kadar sıklıklıkla yapıldıgı bilinmez ama ucak kazalarının yuksek bır yuzdesının ınıste olması buna nedendır ve kıbrıs yolcuları bunu iyi özümsemiştir.
küçüklüğünde gökyüzünde uçağı görünce el sallayan insandır. büyüyünce, büyümesinin verdiği bir sorumlulukla, bu alışkanlığından vazgeçerek uçak inerken alkış tutmak suretiyle konuyla ilgili gelişimini cümle aleme göstermektedir.
