yerleşik bir düzeni olmadan yaşayan, bu nedenle hayatın çoğu realitesinden uzak, planlı programlı bir yaşam şansı sürme şansı olmayan insanların mesleğidir. bu nedenle elbette zordur. bu iş sadece beleşe uçup otellerde kalıp yine uçup yine otellerde kalmak olarak düşünülmemelidir.
zorluğuna göre maaş alan meslektir. günde 12 saat ayakta durum ayakkabı satmaya çalışan bir insanın aldığı paraya göre değerlendirme yapılırsa hiç de zor olmayan meslektir.
özellikle bayanların kalçasına uçakta tüm beyler şöyle bir göz gezdiriyor,hakaten çok zor bir durum,gözle taciz ediliyorlar,bunun karşılığı bu olmamalı,otobüs muavinlerinden tek farkları,eğitim seviyeleri ve kalçaları.
nereden biliyorum kardeşimin kız arkadaşı hostes, geçen konuşuyorduk ''nasıl zor mu işiniz dedim''.
hangi iş zor değil ki, uçuyoruz işte jetlag falan oluyoruz, servis yapıyoruz, uçuyoruz,jetlag, servis,uçu..,ser..,jet..
''çok zormuş valla üzüldüm halinize, peki değiyor mu? ne kadar alıyorsunuz?'' dedim.
keşke demez olaydım, o kadar uçuyorlar onca ülke görüp orada konaklıyorlar her gittikleri ülke için ayrı harcirah alıyorlar.bir sürü sıkıntı.hatta gittikleri yerlerden ucuza bir çok hediyelik eşya falan getiriyorlar, evlerinin salonlarında mini bar bile var.
''7500tl aldım son maaşımda dedi''.
''çok zor hakikatten, yapılacak iş değil''.dedim
...köşeden kaptığım küreği tam ağzının orta yerine indirdim.
