görülmüştür efendim felsefe ile uğraşan insanların edindiği gözlemler sonucu böyle olayların yaşandığı görülmüştür. uçak hava direcincini yara yara aşağıya düşerken ateist insan o kadar korkluyordur ki renkden renge giriyordur. kavun içi, turkuaz, lacivert derken kendinden üstün birine sığınma, yardım isteme ihtiyacı duyar. lakin artık çok geç olmuştur.
allah a şöyle seslendiği rivayet edilen ateist: hadi ben sana inanmıyorum da bari uçaktaki inançlı müslümanları kurtar, onları sevenlerinden ayırma. gel gör ki sırf bu adam ateist diye duası kabul olmamış, uçaktaki dini bütün insanlar da ölmüş. ne acı di mi?
Uçak düşerken, uçağın içinde sağlıklı düşünebilen insan sayısı çok azdır herhalde. insanların şifreleri büyük bir tehlike altında devreye girmez, tersine insan aşırı heyecan ve korkunun etkisiyle en basit şeyleri bile düşenemez halde olur.
doğrudur, belki vardır. allahına tövbe eden müslüman mı dersin, götü korkunca "allem beni kurtar müslüman olcam" diyen hayrimüslim mi, annesine sarılıp ağlayan çocuk mu, sevgilisini hatırlayan erkek mi? hepsi vardır.
ama:
uçak düşerken sadece ateistler korkar. öğrenin bunları.
aslında ateizmin neden ortaya çıktığının da bir göstergesi olabilir. zira bu insan zor duruma düştüğü için tanrı olduğuna kendini inandırmış ve ona sığınmıştır.
dişçi koltuğunda a benzer girişimde bulunurlar.
henüz Rabbini keşfetmemiş adama ateist denmez aslında.
bu imtihanlardan geçtikten sonra bne ateistim de inanalım sana.
bunlar ateist münafıkı!
