küçükken arkilerle hep cino yerdik, peder bana para vermezdi bende çalardım bakkaldan muhahaha, o kayısılı tada tapıyodum falla heykele tapar gibi. şimdi yaş 21. yıllar geçtikçe yerini başka çukulatlar aldı cinonun ama hiçbiri o çukulat gibi güzel ve beybi gibi olamadı. onu her emişimde haz kaplıyodu falla içimi, sanki sekis yapmış gibi. bu sabah arkim camberk sokağa çağırdı 7 yaşında, tamam gelcem dedim sütümü felan içmek isterdim böyle hızlı hızlı portakal suyu emmek felan ama yoktu evde, çünkü hiç olmadı muhahaha, dizilerde hep portakal suyu içiyolar bi fırt alıp işe gidiyolar keşke kalanı bana verseler çok ağlıyom.
dışarda alman kale oynuyoduk işte, ben hitler oluyodum camberk oskar şindler oluyodu savaşıyoduk muhahaha diye. sonra top bakkal fahri abiye kaçtı, ben almaya gittim atan alıyodu, bi baktım fahri abi elinde pıçakla bana bakıyo, tüm cinolarımı yıktın tayir, bunlar son cinolar! felan dedi. ben cino'yu görünce gözlerime inanamadım ama hiç param yoktu, camberk'i çağırdım annesi 3 lira vermiş, 3 liraya bissürü aldık bissürü! bissürü cinomuz oldu çok mutluyduk ağladık felan, camberke dedim sen niye aglıyon mal? 7 yaşındasın muhaha dedim, ben aldım ama öyle dersen vermem dedi, sırf cino'yu emeyim diye abi çektim camberk'e ve aldım cinoları! bakkal fahri abiye çok teşekkür ediyom.
çocukluğumuzun en güzel tatlarından, en unutulmaz zevklerinden biri olan cinonun,kişiyi çocukluğuna götüren farklı duyguları hissetmesine sebep olan bir durumdur. erdal bakkal da dahil olmak üzere her bakkalda her markette bulunmalıdır.
mutluluktur. geçmişten günümüze bağdır lakin konya'da bir çok markette bulabileceğiniz bu enfes özellikle kandil günlerinde bir çok ailenin çocuklara dağıtmak için seçtiği üründür.
