--spoiler--
film bana biraz selvi boylum al yazmalım'ı anımsattı. hatta gülten'in sonunda cocugunuda yanına alarak selim'e kacacagını dusundum ama bekledigim gibi olmadı.
filmde kumar tutkusunun nelere mal olabilecegi anlatılıyor; kamyon soforu fariz'in ailesi ve kumar tutkusu arasında gidip gelmeleri ve kumarda yakayı ıyıce kaptırıp borcuna karsılık karısını peskes cekmesi trajik bicimde izleyiciye sunuluyor.
--spoiler--
eminim ulkemizde bu tur vakalar yasanmıstır ve bir daha olmaması icin boyle filmlerden ibret almak gerekir kanısındayım.
uzayıp giden yol boyunca yapılan hayat analizleri tekrar tekrar yaşanan anılardır aslında. Şehirler ilçeler birbir geçerken düşünürsün, düşünürsün, geçip giden elektrik direkleri sayısınca, tren rayları boyunca düşünürsün, geceyi aydınlatan ay ışığında, yıldızların arasında kaybolur düşünürsün. kulağında ruhuna,kalbine dokunan bir müzik , ve sen yalnızsın yol boyunca. işte o zaman gerçekten düşünürsün. hayatın geçer camdaki aksinden, ve sen doğrularını yanlışlarını yan yana dizer, sonuçlara varırsın.
Kafandaki soru işaretlerine yanıt bulamazsın ama yine de yolun sonunda nerden geldiğini anlamadığın bir huzur gelir üzerine, ve herşeyin anlamına küçük de olsa bir adım daha yaklaşırsın. Bu kadar anlamsızlıkların içinde sadece bir kişi için bile anlamlıysa bazı şeyler bütün düşündüklerine saydığın direklere, geçirdiğin zamana değer.
Arabayla yapılanı insanın iç huzurunu etkileyen, bazen bir terapi yöntemi. Başka yerlere gitmekten ötede bir şey, uzun yolculuklar bir yoldan öte gibi. Gece olanının tadı ayrıdır tabi.
Uzun yol keiflidir heleki birde bir yere yetişme telaşı yok ise tadından yenmez insan hep eskiye ve bilinmeze öykünür uzun yolda böyledir biraz üniversite yıllarında kamil koç ile yaptığım yolculukların keyfini heyecanını özlemedim desem yalan olur.....
