başka şehirde okuduğunuz okuldan iki günlüğüne evinize gelip, döneceğiniz vakit anneniz orada hep dışarıdan yeme diye börek, kek, sarma yapıp yanınıza koyar. ancak; siz geri döndüğünüzde obur arkadaşlar yüzünden tadına bakamadan hepsi yenilir yutulur. çok çektim ben bu arkadaşlardan çok.
böyle yanakları sıkılası öpülesi birtanecik annedir. hatta ve hatta yılbaşında okuldan ayrılıp eve gelemeyen çocuğu için bir koli yemek hazırlığı yapıp bunu kargoyla gönderen annedir.
neydi o yılbaşı ya...kadın budu köfteler, sarmalar, patlıcanlı pilavlar!
en akla hayale gelmedik şeyleri koyarlar bazen. hatta bu kez bir kuş sütü yok diye midir nedir bavulu açtığımda arı sütü denen bir kavanoz balımsı bir maddeyle karşılaştım.
candır. haşlanmış yumurtalar, kokmasın diye onları folyoya sarmalar, ıslak mendiller... ıspanaklı gül börekleri, kendi eliyle yaptığı o enfes ayran. ah anam benim, can kurban sana.
