Hayatlar bitebiliyor.
Bunu laf olsun diye demiyorum. Cidden bitebiliyor.
Uzun süreli ilişkiden çıkan, bir erkek arkadaşım vardı. bu arkadaşım, hayatına yön verecek şeylerden bir çırpıda vazgeçti.
ne uğruna?
"Heyecanım bitti." gerekçesiyle, onu terk eden kız uğruna...
Heyecanı biten bu kız arkadaşımız, hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam etti.
Fakat geride büyük bir enkaz bıraktığının farkına varamadı.
Gözleri dolu bir şekilde "Yapamıyorum lan. Onsuz olmuyor. belki geri döner düşüncesiyle yaşamaktan yoruldum" diyen bir enkaz...
Daha güzeli daha özeli karşınıza çıkar çok mutlu olursunuz. Zaten ilişki dediğin şey mutluluk için değil midir süre önemli değildir önemli olan mutlu anılar bırakmaktır eğer mutlu anınız azsa kısa sürede daha mutlu olabileceğiniz mutlu anılar biriktirebileceğiniz bir ilişkiye başlamak hayat standartlarınızı da yükseltecektir takılmayın geçmişe.
Siz de bitersiniz yıllardır berabersinizdir paylaşmadığınız yaşamadığınız bir şey kalmamıştır olmazsa olmazınızdır ve bir gün biter terkedilen tarafa hiçbir şey kalmaz bol bol unutsun sen yaa lar duyarsınız.
Bilinçaltı hemen devreye girer şöyle bir geçmişte yaşanan güzel anıları tarar. Yavaş yavaş acı hatıralar ağırlığını hissettirir. Bir süre sonra tatlı hatıraların tadı da acıya çalmaya başlar. Al sana mis gibi depresyon.
ilk bi boşluğa düşmüş gibi hissedersiniz sonra bi süre kabullenemezsiniz, daha sonra yavaş yavaş alışma sürecine girersiniz birde bu süreciniz de yanınızda dostlarınız veya sevdiğiniz bir kaç kişi varsa zor da olsa atlatırsınız.
Ne olur ben söylim. Boşluğa düşüverirsiniz böyle ne yapacağınızı bilmedenn kalırsınız. Yıllardır herşey onunladır herşeyinizi o biliyordur. Sonra bir an da yok. Hayata yeniden tutunmaya çalışırsınız. Başarabilenlere helal olsun.
