Ne olur ben söylim. Boşluğa düşüverirsiniz böyle ne yapacağınızı bilmedenn kalırsınız. Yıllardır herşey onunladır herşeyinizi o biliyordur. Sonra bir an da yok. Hayata yeniden tutunmaya çalışırsınız. Başarabilenlere helal olsun.
Seni sevenle evlenip bi ömür sevmeye çalışırsın, ona duyduğun saygı hissini sevmek sanıp avunursun falan herhalde. Allah korusun olm.
Edit: Başkası ile evlenme aşamasına geçmeden bir süre önce hatta belki geçtikten sonra da anımsayacağınız tüm anılar hep en mükemmel olanlardır. Onun sizi üzdüğü anılarınız tamamen silinir hafızadan sanki harika bir çiftmişsiniz gibi. Tabi istisnalar vardır ama sanılan kadar iyi olsaydınız ayrılmazdınız bu bir gerçek.
10 yılı aşkın sevgililik ve evlilik süreci, 6 aylık evlilik, sonra boşanma.
Bi bok olmuyor, ölmüyorsunuz merak etmeyin.
Kanser olmaya yaklaşıyorsunuz azıcık, ya da siroz olmaya.. o da olmadıysa hafif bi salaklık evresi. Rakı filan içiyosunuz, sonra geçiyor. Hem geçmeyen bir şey mi var şu hayatta? Yok hepsi geçiyor..
Hayatlar bitebiliyor.
Bunu laf olsun diye demiyorum. Cidden bitebiliyor.
Uzun süreli ilişkiden çıkan, bir erkek arkadaşım vardı. bu arkadaşım, hayatına yön verecek şeylerden bir çırpıda vazgeçti.
ne uğruna?
"Heyecanım bitti." gerekçesiyle, onu terk eden kız uğruna...
Heyecanı biten bu kız arkadaşımız, hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam etti.
Fakat geride büyük bir enkaz bıraktığının farkına varamadı.
Gözleri dolu bir şekilde "Yapamıyorum lan. Onsuz olmuyor. belki geri döner düşüncesiyle yaşamaktan yoruldum" diyen bir enkaz...
