"hiç ayrılamam derken, kavuşmak hayal oldu" dedirten ilişkidir.uzun süren ve evliliğe bir türlü varamayan ilişkiler biter hep... sonra? üzer yaralar paramparça eder. hekesin dediği olmuştur. siz insanlara bi türlü "ayrıldık" diyemezken, diyebildiğinizde herkesin olağan tepki vermesi daha çok üzer, bir bıçak saplanımş, saplanıpda kalbi oyuyormuş gibi acır can. çok trajik bir hal alır durum, aslında çok kolayken geri dönebilmek, dönülemez, bir sürü sebep sıralanıverir peşisıra. zor verilen ayrılık kararından dönmek imkansızdır. iki taraf da sever ama olmaz nedense, kader ağlarını örmüştür. tüm arabesk durumlar yaşanır. ağlanır ağlanır ağlanır....
aradan ne kadar zaman geçsede yeni birileriyle takılmaya başladığınızda aklınıza tekrar girecek olan ilişkidir. çünkü yenileri hep problemli olur , ben bu kızla bu kadar uzun süre nasıl çıkmışım, ben bu çocuğa bu kadar uzun süre nasıl dayanmmışım diyerekden onun en iyi ve aslında en problemsiz sevgili olduğunu anlar ve kaybedilen ilişkiye üzülürsünüz. *
küçük kıyameti getirendir ayrılık vakti geldiğinde, hala seven tarafa. ve zamanla, sevmediğini düşünerek terkeden ararken uzun süreli sevgisini, uzun süreli sevgisini ömrüne dolayan, hergün ağlayan, gittikçe kirlenir. değişir. nedendir? kendi de bilmez.
belli bir zaman sonra iki tarafında başka denizlere yelken açmak istediği ama genellikle istemekle kalındığı ilişki türü.eğer ayrılınırsa dünyanın sonu gelicekmiş gibi düşündüren...
ders çalışmak gibi sanki.
ben yarım saat çalışırım 85 alırım, sıra arkadaşım 3 gün çalışır elliyi geçemez.
neden?
çünkü verimli çalışamaz.
ilişki de öyle işte. kimisi uzundur ama içi boştur; kimisi de bi haftada yılları yaşamıştır öyle unutulmaz.
hayatımda hiç yaşayamadığım ilişki, ne zaman bu sefer uzun sürecek desem en fazla 2-3 ay dayandı. ama arkadaşlarımdan gördüğüm kadarıyla da çok acı çektiren bir ilişki türü, 2-3 yıl birşeyleri sürdürüp sonunda hayattan soğudular. zamanında onları uyarmıştım ama bilmiyorum bigün belki benim de başıma gelir. sonu mutlu olanlar da yok mu var tabi tebrik etmek gerekir onları da...
binbir çile ve çabayla bir yerlere getirilmeye çalışılmış ilişki olup vadesi dolduğunda insanı halden hale sokacak ilişkidir...
bütün çabalar elde patlar, o uzun vadede kurulan hayaller kısacık bir sürede yıkılır gider.
harcadığın güzelim yıllarına yanarsın, hele ki yıllar sonra değmeyecek biri olduğunu görürsen sevdiğinin. o zaman elinde seni avutacak güzel anıların bile kalmaz ki, kendine iyiden iyiye acımaya başlarsın. ilişki ne kadar uzun olursa ayrılık sonrası kafa karışıklığını atlatmak da o kadar zor olur.
hem iyi hem kötü bişeydir.iyi tarafı artık canın olmuş,yanında çok rahat olabildiğin,gereksiz kasışlar içinde olmak zorunda olmadığın ve büyük ihtimalle düzenli bir cinsel yaşamının olduğu bu konuda naz kaprisin minumum seviyede olduğu bir sevgilin vardır.kötü tarafı ise artık heyecan duymadığın,kalbinin kıpır kıpır olduğu biri karşında yoktur.bunu yaşamak istediğinde ki bu başka aşklara yelken açmak oluyor,bu seferde devreye vicdan giriyor eğer sahipseniz.
öncelikle her yiğidin harcı değildir bunu yaşamak. kolay değil yıllarını veriyosun bi ilişkiye, herkes ister ama gelgelelim istemek yetmez, fedakarlık, özveri ve anlayış ister e bide sevgi olduğu zaman * gayet güzel olur hoş olur.
ilişkiyi uzun süreli kıvamına getirmek zordur.kendi karakterin karşındaki insanın karakteri psikolojisi bütün bunları kabullenebilmek bir arada yaşamayı öğrenebilmek yanlışıyla doğrusuyla ona ve ilişkiye sahip çıkabilmek yeri geldiğinde susmak yeri geldiğinde onunla oturup ağlamak yada gülebilmek gerekir.bütün bunları yapamam diyorsanız uzun süreli bir ilişki yaşayamazsınız demektir.tabiki karşınıza çıkan kişininde sizin kadar bu konuda özverili olması şart.çünkü hayatta hiçbir ilişki tek taraflı yürümez.
edit:bu arada 3 temel kuralı unutmamaktır esasen.saygı-sevgi-sadakat.
