uzun süre telefon elden düşmez,yemeden içmeden kesilirsin ama artık yapabilecek bişey yoktur.ilişki bitmiş hatta karşı taraf yerine birini bulmuştur bile belki de...
bu duruma düşmemenin en güzel yolu kimseyle uzun süre takılmamaktır.
bir şişe şarabın dibi hiç görünmez..kalabalığın ortasındaki kral, artık cırılcıplak kalır öylece..kalbinedki çukur yastıgındaki gibi kolay kapanmaz..yarına kavuşmak istemez gece..diptesindir sondasındır..
birdenbire ağlamaya başlar insan. telefonu eline alır hemen bir arkadaşına mesaj yazar yalnız kalmamak için. tam gönderecekken vazgeçer, yalnız kalmak ister, hiç uykusu yokken yatar uyur, 16 saat sonra hiç su içmediğini farkedip susamadığı halde su içer, ölmemek için üç günde bir yemek yer sadece, üstüne gitmek ister yalnızlığının ama güçsüz düşer yine de. geçeceğini söyler herkes ama düşünmez onu, sadece o'nu düşünür, hatıraları.
sigara + cola ikilisinden baska hic bir seye yer yoktur hayatinizda böyle durumlarda. evden olabildigince erken cikar, eve olabildigince gec dönersiniz, tek basiniza takilmak istersiniz ama ayaklariniz beraber takildiginiz yerlere ceker sizi ister istemez, hayat berbat görünür gözünüze, duvar yikilmis altinda da siz kalmissinizdir, en güzel yerinde kopmustur film ve siz sonunu deli gibi merak ederken filmin bir daha hic oynamayacagini da bilirsiniz icinizde bir yerlerde...
(bkz: Allah düsmanimin basina vermesin.)
