her yerde onun izine rastlamak, her an onu düşünmek, arkadaşlarınla güzel bir ortamda gülüp eğlendikten sonra ''acaba o da şimdi mutlu mudur ?'' diye düşünmek, onun asla bir daha sana dönmeyeceğini bildiğin halde ölene kadar onu seveceğini düşünmek, her gece onu rüyalarında görüp ağlayarak uyanmak, karşı cinse karşı soğumak vesaire gibi duygu ve düşüncelere hapis olursun lakin fazla sürmez. zamanın akışı içinde yeni bir denize yelken açarsın tekrar bunlar yaşanır tekrar aynı hisleri yaşarsın ve doğanın kanunu gereği gerçek anlamda mutlu olamazsın.
ilk başlarda inanılmaz bir hafiflik duygusu verir. mutluluk hissi tavan yapar. yaklaşık 7 yıllık ilişkimin ardından ilk duygularım bunlardı. bir 3 ay kadar sonra niyeyse geç gelmiş bir içe oturma durumu ortaya çıkar. şarkılarda hatırlanır. mektupları yeniden okunur. sonra yeniden kendine gelmeyle birlikte ilk başta hissedilen mutluluk geri gelir. boşa dememişler zaman herşeyin ilacı diye.
insanın çok fena ağzına sıçar.neye uğradığını şaşırırsın bi süre içersin içersin içersin içince acın geçiomuş gibi nah geçio.bunu bildiğimiz halde içeriz içip içip etrafımızdakilerin kafasını sikeriz konuşa konuşa.bunların hepsi boş şeylerdir zaman geçince herşey bitiyo hayatına devam ediyosun.
