işte hayata başladın... mesela öğrencisin başka şehirde okul. Orada da bir ev tutulur, minik bir oda, gecici eşyalar. O oDaya evin desen de asla evin gibi hissetmezsin. Sonra tatil olur ailenin yanına dönersin ve evet herşey tanıdık ama yine de yabancı. Bu süreç böyledir hiçbir yere ait olamazsın. Sonra gerçekten ne okul ne aile bambaşka bir hayat kurup kendine ev tutup gönlünce döşeyene kadar ailenin evinde misafir, öğrenci evinde geçici hissedersin.
değil uzun süre şöyle üç beş gün bir yerlere kaçamak yapıp sonradan evinize döndüğünüz vakit içinizi bir huzur kaplıyor. kapıyı açıp içeri giriyorsunuz ya. oh mis. evden daha güzeli var mı ya. çok şükür.
artık ailemden ayrı kendime ait bir ev olduğu için ailemin evine gidince kendimi misafir gibi hissediyorum. Yaşanılan onca güzel hatıra artık sadece birer anı olarak kalıyor.
Kendi evim.
güzel evim.
canım evim.
Is geregi 4 ay uzak kaldim evden bu yil. Lan geri geldim sanki yanlis sokaga girmisim gibi hissettim ilk. Sonra garaja yanastim otomatik sistem tanimadi amk kapisi. ( manyetik kisim arabanin on tamponun icinde) ikinci kere dusundum yanlis mi geldim diye. Neyse kapiyi anahtarla actim girdim iceri. The others filmindeki ev gibi her yer karanlik amk. Bir kac gun atlatamadim o hissi gecti sonra.
