Çok boktan bir araba dahi alınca tekrarı olmayacak güzel hadise. insan bazen uzun otobüs yolculuklarını özlüyor. Tanınmayan onca insanla birlikte biraz resmi, biraz lakayıt sohbetler... Kontrolünüzde olmayan koca otobüsün yaptığı her manevrada ince ince yusuflamalar... Uyuyor mu, dalgın mı diye inceden kaptanı dikizlemeler...
Asla sevemedigim şey. 3-4 saatlik yolculukta bile ölüp ölüp diriliyorum. Millet 15-16 saat yol gidiyor şasırıyorum. Bu yuzden en sevdigim ulasim araci uçaklar.
Aslında kimilerine göre uzun otobüs yolculuğu bir ihtiyaçtır. Hele bir de geceyse... Kulaklıkla sevdiğin müzikleri dinlemek ve hayallere dalmak gibisi yoktur..
Arada sırada Yunan'a giderken çektiğim çile. Kıç kadar mesafede koltuğu bacaklarınızı kırmak istercesine geriye yaslayan tipler ve sürekli bağırıp, ağlayan tuhaf sesler çıkaran bebek veya çocuklar olmazsa olmazdır.