insanı bıktıran çocuklardır. saat 3 sıraları, istanbul'dan samsun'a hareket eden otobüste, sadece uyumayan bir ben bir muavin bir de şoför vardı. tabi herkes uyuyunca bizde film çevirmeye baş... pardon ya bu başka hikaye idi. neyse efenim gecenin bir yarısı uykuda iken birden ağlayan çocuk sesi ile irkildim. sadece ben değil bütün herkes gözlerini ovuşturup arkaya doğru bakıyordu. anne çaresiz, baba ise anneye susturması için baskı yapıyordu. allah'tan mola yerine geldik. yoksa çıldırmak üzereydik artık.
