redd grubunun aşık şarkısından bir kısımdır. bu cümleyi sarfedebilen insanların kendilerini ruhsal açıdan nirvanaya yakın hissetme durumunu özetleyen cümledir.
daha bugün otobüs beklerken durakta tek başıma olduğum için rahatlıkla söylediğim çok da sevdiğim, ama konserlerde her ne kadar aşık aşık diye o kadar bağırsam da redd'in bir türlü söylemediği şarkıdır. ha bir de şu içinde çok güzel iki soruyu barındıran şarkıdır:
aşık olmak mı adam olmak mı zor?
dönmemiş dünyanın gündüzü gecesi var mıdır?
